
Review
"Furiosa: A Mad Max Saga" - Actievuurwerk met gebreken
van Luca Fontana
Een negatieve plaat haalt de krantenkoppen: "Furiosa: A Mad Max Saga" dreigt te floppen aan de kassa - ondanks het grote budget en de uitstekende recensies. Is dit het begin van het einde van het bioscooptijdperk?
Het lange Amerikaanse Memorial Day weekend is eigenlijk een van de meest winstgevende bioscoopweekenden van het jaar. Dat komt omdat elke laatste maandag in mei een feestdag is ter ere van degenen die in de oorlog zijn omgekomen. Dit betekent dat het weekend een dag langer duurt dan normaal - en dat geldt ook voor de inkomsten van het weekend. Dit is precies wat Hollywoodstudio's graag uitbuiten: Als een nieuwe film in de bioscopen opent met goede openingsweekendcijfers, kan hij beter in de markt worden gezet als een potentiële kaskraker.
Het enige probleem is wanneer het plan misgaat: "Furiosa: A Mad Max Saga" opende afgelopen Memorial Day Weekend in de bioscopen - en flopte tot ieders verbazing zo slecht dat velen het einde van het bioscooptijdperk ingeluid willen zien.
Gelukkig?
In cijfers ziet de ramp er als volgt uit: ondanks uitstekende recensies heeft de apocalyptische dollemansrit van George Miller slechts 32 miljoen Amerikaanse dollar opgebracht. Dat is slecht. Zelfs Disney's veelbekritiseerde "The Little Mermaid" bracht een jaar geleden 118 miljoen dollar op Memorial Day op. Alsof dat nog niet beledigend genoeg was, werd "Furiosa" bijna verslagen door "The Garfield Movie", een kinderfilm. Die bracht 31,2 miljoen dollar op.
Dat is nog niet alles: om een film te vinden die de meest bekeken film was op Memorial Day, maar nog minder geld opbracht dan "Furiosa", moet je bijna 30 jaar (!) teruggaan in het verleden: naar "Casper" uit 1995.
De filmindustrie luidt de noodklok.
Er zijn genoeg pogingen om te verklaren waarom de bioscoop zijn aantrekkingskracht verliest. Een veelgehoord punt van kritiek is bijvoorbeeld de traagheid waarmee nieuwe bioscooptechnologieën zich ontwikkelen, vooral in vergelijking met de beeldkwaliteit in thuisbioscopen. OLED, 4K resolutie en Dolby Vision hebben de bioscoop al lang achter zich gelaten - in ieder geval in technologisch opzicht. Daarbij komt de snelle vooruitgang van streaming en steeds populairder wordende serieproducties, die concurreren met steeds duurder wordende bioscoopbezoeken. Ik berichtte hier al over in 2018:
De flop van "Furiosa: A Mad Max Saga" zou ook zijn oorsprong kunnen hebben in de Covid pandemie: Omdat bioscopen tijdens de lockdowns maandenlang gesloten waren, verplaatsten studio's hun bioscoopreleases rechtstreeks naar hun eigen streamingdiensten. We raakten hier snel aan gewend. Meer dan bioscoopexploitanten zouden willen.
Filmstudio Warner Bros. vertrouwde bijvoorbeeld in 2021 nog steeds op gelijktijdige bioscoopreleases en streamingdiensten, ook al waren de laatste lockdowns al voorbij. Het doel was om het eigen streamingportaal "HBO Max" aantrekkelijker te maken en beter in de markt te zetten - maar het was een ondoordachte stomp in de maag voor bioscopen. Waarom zou je immers een duur kaartje kopen als je dezelfde film thuis op je grote tv kunt bekijken voor veel goedkopere popcorn?
"Ik wacht wel tot je het kunt streamen" is een uitspraak die ik momenteel vaak hoor in mijn vriendenkring. Vroeger was dat anders. Vroeger wachtten we gemiddeld minstens drie maanden voordat een bioscoopfilm beschikbaar was op dvd. Tegenwoordig is dat nog maar 30-45 dagen. Dus iets meer dan een maand. Een wachttijd die veel bioscoopbezoekers blijkbaar bereid zijn te accepteren.
Of niet?
Er zijn ook stemmen die de dreigende flop van "Furiosa" niet als een waarschuwingsteken zien. Integendeel: dat "Furiosa: A Mad Max Saga" het moeilijk zou krijgen aan de kassa van de bioscoop had je kunnen zien aankomen. Sterker nog, dat hadden ze moeten doen. Er kan dan ook geen sprake zijn van een verrassende en alarmerende flop.
Eén van deze stemmen is van "Deadline" journalist Anthony D'Alessandro, een box office expert. In zijn artikel schrijft hij dat het actievoertuig simpelweg overschat is. Veel mensen vergeten dat "Mad Max: Fury Road" een van de meest oogverblindende voorbeelden is van prachtig actievuurwerk. Maar zelfs "Fury Road" was destijds geen bijzonder grote box office hit: het "verdiende" 380 miljoen dollar wereldwijd. Een matig succes - op zijn best - met productie- en marketingkosten van ongeveer 300 miljoen dollar. "Furiosa" kostte de studio ongeveer hetzelfde bedrag.
Het feit dat het collectieve geheugen van de popcultuur zich "Fury Road" desondanks herinnert als een mijlpaal in de cinema is niet te danken aan het financiële succes, zegt D'Alessandro, maar aan de tien Oscarnominaties die de film daarna kreeg. Eén daarvan zelfs in de categorie "Beste Film". Ongehoord voor zoiets onconventioneels. Uiteindelijk sleepte "Fury Road" zes Oscars in de wacht en was daarmee een van de grote winnaars van die Oscaravond. Dus met zoveel rugwind, had het vervolg het niet veel beter moeten doen?
Nee, zegt D'Alessandro verder in zijn artikel: Aan de ene kant leert de ervaring dat prequels het sowieso moeilijker hebben aan de kassa dan sequels. Anderzijds is het genre te niche en niet geschikt voor de massa. In de VS hebben beide films een R rating. In Duitsland komt dit overeen met een leeftijdsclassificatie van rond de 16 jaar. Daarnaast spreken excentrieke personages, expliciete geweldsuitingen, luid ronkende motoren en dorre woestijnapocalyps niet iedereen aan. Zelfs de vorige "Mad Max" films uit de jaren 80 met Mel Gibson in de hoofdrol werden slechts beschouwd als nichesuccessen. Het succes van "Fury Road" was een uitzondering - en nog "maar" een matige ook.
Het succes van "Fury Road" was een uitzondering.
Dat bleek ook uit de cijfers: Slechts twee procent van het Amerikaanse publiek dat "Furiosa" zag, was jonger dan de 17 jaar die daar is toegestaan. Slechts 29 procent was vrouw. En slechts negen procent van alle bioscoopbezoekers was ouder dan 55 jaar. Dit betekende dat een groot deel van de potentiële publiekstaart die voor hoge verkoopcijfers op Memorial Day had moeten zorgen, verloren ging. Studio Warner Bros. had hier rekening mee moeten houden toen het regisseur George Miller weer zo'n groot budget toekende in de hoop op een nieuwe kaskraker.
Of in de woorden van D'Alessandro: "Het was een ballsy greenlight."
De uitleg van D'Alessandro klinkt plausibel. De-escalerend zelfs. Volgens hem is de filmindustrie er niet zo slecht aan toe als je zou denken na de magere jaren van de pandemie. Een beoordeling die wordt ondersteund door zowel het Zwitserse Federale Bureau voor de Statistiek als het Duitse Federale Filmbestuur.
Volgens het onderzoek zullen Zwitserse bioscopen in 2023 meer dan 10 miljoen bezoekers registreren - meer dan ooit sinds het begin van de pandemie. Vergeleken met 2022 steeg het aantal bioscoopbezoeken met 20 procent en lag daarmee slechts 16 procent onder het cijfer van het sterke bioscoopjaar 2019. In buurland Duitsland is de teneur hetzelfde: in 2023 werd 81 procent van de kaartverkoop en ongeveer 91 procent van de inkomsten uit 2019 - het laatste jaar voor de pandemie - gehaald.
De tekenen wijzen erop dat er in 2023 meer dan 10 miljoen bioscoopbezoeken zijn geweest.
De tekenen wijzen op herstel.
Het jaar 2023 kende echter veel verrassend grote bioscoophits. Met "Barbie" en "The Super Mario Bros. Movie" doorbraken twee films de indrukwekkende grens van 1 miljard verkopen. "Oppenheimer" en "Guardians of the Galaxy Vol. 3" zaten daar maar net achter. Daarentegen zou de momenteel meest succesvolle film in 2024, "Dune: Part Two", in 2023 pas op de vijfde plaats staan - net voor "Fast X" en "Spider-Man: Across the Spider-Verse". De huidige runner-up, "Godzilla x Kong: The New Empire", zou slechts op de tiende plaats staan in 2023.
Loopt het bioscooptijdperk dan toch ten einde? Nauwelijks. Ondanks steeds betere tv's en steeds vroegere thuisbioscoopreleases zou zo'n sterk jaar in 2023 onverklaarbaar zijn geweest als mensen niet meer naar de bioscoop wilden. Maar ze zijn selectiever geworden. Ze gaan niet meer naar de bioscoop voor doorsnee films die niet opvallen. Maar ze gaan wel naar goede films. Goede films, beste filmstudio's in Hollywood. Zelfs voor zogenaamd "wakkere" maatschappijkritieken als "Barbie" of zware epossen van drie uur zoals "Oppenheimer".
Dit is de les.
Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot."