Smartphones zijn in zwembaden net zo gewoon als zonnebrandcrème en ijs. Dit kan onaangenaam zijn omdat er overal camera's hangen - en het kan snel gevaarlijk worden als ouders hun plicht tot toezicht verzaken.
Als je de afgelopen jaren tijd hebt doorgebracht tussen kikkerglijbanen, waterfonteinen en half ondergedompelde plastic emmers, dan ben je bekend met situaties als deze: De bevolking van de kinderbadjes is verdeeld in twee kampen. Aan de ene kant zijn er de ouders die hun kind bij de hand houden en op de voet begeleiden. Aan de andere kant zijn er degenen die een beetje apart zitten - en hun smartphone minstens zo vaak in de gaten houden als de situatie in het zwembad.
Extra stress, extra afleiding
Een verbod is onrealistisch
Een gevoel voor verhoudingen en persoonlijke verantwoordelijkheid
Wat valt jou op als je naar het zwembad gaat? Voel je je gestoord door smartphones of heb je ook vervelende situaties meegemaakt? Hoe ervaar je het werk van de zwembadbedienden? Vertel het ons in een reactie.
Eenvoudige schrijver, vader van twee kinderen. Is graag in beweging, beweegt zich door het dagelijkse gezinsleven, jongleert met verschillende ballen en laat af en toe iets vallen. Een bal. Of een opmerking. Of allebei.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Ze naderen, als ze dat al doen, om foto's en filmopnamen te maken. Dit is niet alleen een probleem voor zwemmers die het gevoel hebben dat hun privacy wordt geschonden. Het is ook een probleem voor badmeesters, die moeten bemiddelen bij twijfelgevallen en verwikkeld raken in vervelende discussies.
Dit zorgt voor extra stress bij het personeel en leidt hen af van hun belangrijkste taak: zorgen voor veiligheid op en in het water. Zelfs zonder de alomtegenwoordige schermen in het zwembad zou er genoeg te doen zijn, want het gevaar van kleine kinderen in het water wordt door veel volwassenen nog steeds zwaar onderschat. Alleen acht procent van de mannen en 22 procent van de vrouwen zijn zich ervan bewust dat kleine kinderen geruisloos en snel kunnen verdrinken. Zelfs in water van maar een paar centimeter diep. Er is maar één struikelpartij voor nodig om de situatie levensbedreigend te maken.
«Het zware hoofd trekt een klein kind automatisch naar voren en naar beneden», schrijft de Zwitserse levensreddende vereniging SLRG en noemt ook de mobiele telefoon als de nummer één potentiële bron van gevaar: «Houd je kind altijd onder toezicht en laat je niet afleiden door je smartphone of gesprekken.» Het is belangrijk om deze zogenaamd vanzelfsprekende regel als een gebedsmolen te herhalen. Verdrinking is immers nog steeds de op één na meest voorkomende oorzaak van overlijden door een ongeval onder kinderen.
Constante afleiding door de smartphone: Een paar seconden zijn al te veel met kinderen in het zwembad.
Met de komst van smartphones en mobiel internet is het aantal ongevallen onder jonge kinderen over het algemeen toegenomen. Anders dan op speelplaatsen is de directe correlatie gemakkelijker te herkennen bij incidenten aan het water. Want badmeesters of andere gasten moeten ingrijpen om kleine kinderen te redden. Ouders zien ze vaak in de buurt zitten - verdiept in hun smartphone.
«We hebben meer reddingsoperaties dan vroeger door mobiele telefoons», citeert «Der Bund» Michael Kunz, nu erevoorzitter van de Zwitserse Badmeister Vereniging. Er is geen algemeen verbod op smartphones in zwembaden, ondanks overeenkomstige verzoeken. De regels variëren, zijn vaak vaag geformuleerd en moeilijk te handhaven.
Twee voorbeelden: In de Verordening op de gemeentelijke baden in Bern worden mobiele telefoons niet genoemd, maar er staat wel: «Badgasten en andere gebruikers van de faciliteit moeten rekening houden met elkaar en zich onthouden van alles wat overlast kan veroorzaken voor andere gasten of zichzelf of anderen in gevaar kan brengen.»
Voor de zwemgelegenheden van de stad Zürich staat expliciet: «Er geldt een foto- en videoverbod. Foto's van zonsondergangen zijn echter prima zolang er geen (vreemden) op te zien zijn.» Beide benaderingen laten zien hoe moeilijk het is om de regels te controleren en hoeveel gevoeligheid er wordt gevraagd van het personeel.
Smartphone gebruik
Weet je hoe het thema in jouw badcentrum is geregeld?
Er is een foto- en videoverbod.
36%
Er is geen algemeen verbod.
28%
Ik weet het niet.
35%
De wedstrijd is afgelopen.
Een snelle foto voor de grootouders, bereikbaar zijn via WhatsApp, friet betalen bij de kiosk - de smartphone maakt deel uit van ons dagelijks leven en is al lang waterdicht. Dit maakt de situatie voor zwembadpersoneel er niet beter op. Hoe moeten slechts een paar mensen in de drukte in de gaten houden wat er met de apparaten gebeurt? Vaak kunnen ze alleen een beroep doen op het gezonde verstand van badgasten. De Vereniging van Binnen- en Buitenzwembaden doet in haar postercampagne ook een beroep op persoonlijke verantwoordelijkheid.
De Vereniging Binnen- en Buitenzwembaden promoot persoonlijke verantwoordelijkheid. Bron: Screenshot/vhf-gsk.ch
Een dagje zwembad met kleine kinderen kan zo vermoeiend zijn dat ouders opgelucht zijn als hun kleintjes uit het water zijn. Zodra de kinderen hun eerste zwemslagen kunnen maken, overschatten ouders vaak hun vaardigheden en krijgen ze een vals gevoel van veiligheid. Een veiligheid die zelfs zwemhulpmiddelen maar in beperkte mate vergroten. Ouders hebben nog steeds een plicht - hoewel sommigen lijken te geloven dat ze de verantwoordelijkheid overdragen bij de kassa.
Hoewel niet-zwemgebieden geen grote rol meer spelen in mijn leven, zal ik me altijd een paar vervelende situaties herinneren. Van peuters die heel even met hun gezicht naar beneden in ondiep water liggen. Of in het diepe zwembad springen, stralend en onbevreesd, om vervolgens door vreemden weer naar de oppervlakte te worden gesleurd. Gelukkig hebben veel mensen nog oog voor waar een gevaarlijke situatie zou kunnen ontstaan - en laten ze hun smartphone, boeken en tijdschriften liggen waar ze horen als ze met kleine kinderen zwemmen: in hun tas.
