Zijn geneeskrachtige planten werkelijk een zachtaardig alternatief - of is het toch allemaal bijna homeopathische humbug? Twee deskundigen leggen het uit.
Ik studeer fytotherapie, of kruidengeneeskunde, via afstandsonderwijs omdat ik gefascineerd ben door de geschiedenis en het gebruik van geneeskrachtige planten voor alledaagse kwalen. Voor dit artikel raadpleegde ik ook twee medicinale plantenspecialisten met jarenlange ervaring in de fytotherapie.
De geschiedenis van de fytotherapie: waar komt de kennis van geneeskrachtige planten vandaan?
Uit mijn studie weet ik: De eerste geschreven documenten over fytotherapie dateren uit de oudheid. In die tijd beschreef de militaire arts Pedanios Dioscorides in zijn werk "Materia Medica" meer dan 1000 geneesmiddelen uit planten, dieren en mineralen. In de oudheid werden kruiden toegediend in wijn, water, azijn of honing. Het werk van Dioscorides werd tot in de 16e eeuw beschouwd als het standaard leerboek voor farmacologie aan veel Europese universiteiten.
Moderne fytotherapie: Welke eisen stellen we tegenwoordig aan geneeskrachtige planten?
In het geval van de fytotherapie geldt hetzelfde voor andere preparaten, zoals die uit de antroposofie, opgericht door filosoof en natuuronderzoeker Rudolf Steiner.
Phytofarmaca: niet altijd een zachtaardig alternatief
Zeker, kruidenalternatieven zijn vaak milder, hebben minder bijwerkingen en zijn duurzamer dan chemische preparaten. Maar bij verkeerd gebruik kunnen ze evenveel schade aanrichten. Daarom is het des te belangrijker dat er verdere studies worden uitgevoerd waarin de werking en bijwerkingen van geneeskrachtige planten nader worden onderzocht.
De bijvoeglijke naamwoorden die me beschrijven? Open-minded, peinzend, nieuwsgierig, agnostisch, eenzaamheid-liefhebbend, ironisch en, natuurlijk, adembenemend. Schrijven is mijn roeping. Ik schreef sprookjes op mijn 8e. "Supercoole" songteksten die niemand ooit te horen kreeg op mijn 15e en een reisblog halverwege mijn 20e. Vandaag wijd ik me aan gedichten en het schrijven van de beste artikelen aller tijden.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Ze worden beschouwd als een zachtaardig alternatief voor synthetische geneesmiddelen: Geneeskrachtige planten. Geen wonder dat steeds meer mensen zich wenden tot preparaten met Echinacea, gembershots of venkelthee om lichte kwalen als verkoudheid of maagklachten zelf te verhelpen.
Het oudste bewijs dat mensen medicinale planten gebruikten werd gevonden in het graf van een Neanderthaler in Irak die vermoedelijk ongeveer 60 000 jaar geleden leefde. In zijn graf vonden onderzoekers grote hoeveelheden bloemenstuifmeel. Mensen en planten hebben dus al een verdomd lange relatie met elkaar. Ze kwamen niet alleen samen met de Zwitserse arts en natuurfilosoof Paracelsus, kloosterarts Hildegard von Bingen of dominee Sebastian Kneipp. Ook al hebben deze drie bekende namen natuurlijk een belangrijke bijdrage geleverd aan de geschiedenis van deze relatie.
Bij de Kelten en Germanen pasten druïden en sjamanen de oude geneeskrachtige kennis toe. Later ontwikkelde zich de kloostergeneeskunde, die Hildegard von Bingen ook beoefende. Spannend: Sommige van de door von Bingen beschreven toepassingen zijn sindsdien door modern onderzoek bewezen: "Hildegard von Bingen beschreef als mystica wel enkele plantaardige aanwijzingen die nooit werkten. Maar in feite hebben we ook met statistische methoden een hoog trefpercentage gevonden. Zo hoog dat toeval is uitgesloten," zegt Dr. Rainer Stange, arts interne geneeskunde en voorheen hoofd van de afdeling Natuurgeneeskunde van het Immanuel Ziekenhuis Berlijn.
In de late middeleeuwen combineerde Paracelsus in zijn werken de kruidengeneeskundige kennis van de oudheid, de volksgeneeskunde, de kruidenheksen en zijn eigen kennis. Zeker niet alles wat hij verzon was genezend, vermoeden wetenschappers als Rainer Stange vandaag. Toch wordt de mysticus, onderzoeker en wetenschapper Paracelsus beschouwd als een belangrijke kruidendokter van zijn tijd. We kennen allemaal zijn beroemdste uitspraak: "Alle dingen zijn gif en niets is zonder gif; de dosis alleen maakt een ding geen gif", afgekort tot "De dosis maakt het gif".
Een paar eeuwen na Paracelsus, in de 19e eeuw, stichtte de katholieke priester en natuurgeneeskundige Sebastian Kneipp de hydrotherapie en is vandaag de dag nog steeds bekend om zijn vijfpijlerfilosofie. Dit combineert de vijf pijlers water, planten, beweging, voeding en balans. "Door bekende exponenten als Sebastian Kneipp werd de moderne fytotherapie teruggebracht tot goed verdraagbare geneeskrachtige planten, die echter met de grove onderzoeksmethoden van de 19e eeuw niet goed werden geregistreerd," zegt Prof. Dr. Bernhard Uehleke, arts en medisch historicus gespecialiseerd in natuurgeneeskunde en fytotherapie.
De moderne fytotherapie heeft afscheid genomen van esoterische en mystieke benaderingen, zegt medisch historicus Uehleke: "In de homeopathie zijn de doseringen vanuit wetenschappelijk oogpunt zo laag dat er geen effect te verwachten is, afgezien van placebo-effecten."Hetzelfde geldt voor sommige andere preparaten, zoals die uit de antroposofie, gesticht door filosoof en wetenschapper Rudolf Steiner. "Na verassing bevatten deze helemaal geen werkzame moleculen meer en de verklaringen die gegeven worden over trillingen, indrukken en kwanta moeten vanuit het oogpunt van de natuurwetenschap als esoterisch verworpen worden."
Met fytotherapie is het anders. Want tegenwoordig is er een eis dat de werking van alle kruidenmiddelen wordt getest in klinische proeven. "Dit gebeurt al sinds ongeveer de jaren zestig," zegt Stange. Het is echter erg langzaam gegaan. Uehleke vermoedt waarom: "De bestaande grote belangstelling voor fytotherapie staat in duidelijke tegenstelling tot de onderzoekssituatie. Wat ook belangrijk is om te vermelden is dat planten niet één werkzame stof bevatten, maar een hele reeks verschillende stoffen. Voor veel van deze plantenbestanddelen is er nog geen bewezen werking.
Maar: studies die al zijn uitgevoerd komen soms tot verbazingwekkende resultaten: "Het best onderzochte tot nu toe is Sint-Janskruid, waarvan bewezen is dat het succesvol is bij milde en matige depressie," zegt Stange. Hij voegt eraan toe: "Ten minste één case report heeft ook aangetoond dat Sint-Janskruid een wisselwerking kan hebben met chemische geneesmiddelen. Toen dit werd ontdekt, waren veel artsen, vooral farmacologen, verbaasd, omdat ze niet hadden gedacht dat een kruidenmiddel dat zou kunnen doen."
Nauwkeurig was wat er gebeurde het volgende: Na een niertransplantatie kreeg een patiënt ciclosporinetabletten, een synthetisch immunosuppressivum dat vaak wordt voorgeschreven na orgaantransplantaties. Na een paar weken stootte haar lichaam de nier af. Toen bleek dat ze op eigen verantwoordelijkheid ook tabletten met sint-janskruid had ingenomen. Wetenschappers vermoedden dat er een verband zou kunnen zijn. Ze onderzochten en ontdekten dat Sint-Janskruid ervoor zorgde dat de ciclosporine sneller in het lichaam werd afgebroken. Fytofarmaca, zoals geneesmiddelen van plantaardige oorsprong worden genoemd, een zachtaardig alternatief voor chemische geneesmiddelen? Het voorbeeld van Sint-Janskruid laat dat zien: Dit is niet waar.
Een buikpijn, een verkoudheid, een urineweginfectie? Daar is een kruid voor
.
Wanneer je ernstig ziek bent, na een operatie, tijdens de zwangerschap of als je in het algemeen onzeker bent, raadpleeg dan altijd je arts en neem nooit op eigen houtje kruidenmiddelen. Niets houdt je echter tegen om kleine pijntjes zelf te behandelen. Veel mensen denken waarschijnlijk als eerste aan thee. In feite is er niets mis mee om thee te nemen als je een zere maag of een kriebelende keel hebt. Kruidengeneesmiddelen zijn echter ook in de apotheek verkrijgbaar in de vorm van gestandaardiseerde kant-en-klare preparaten. Dit kunnen tabletten, capsules of geperste plantensappen zijn. Inhalatie of een koud bad zijn andere gebruikelijke toepassingsvormen, evenals kompressen of kompressen. Aromatherapie wordt ook vaak geclassificeerd als fytotherapie.
Maar laten we meteen ter zake komen: wat neem ik voor welke klachten? Stange adviseert: "Als je maag rommelt, kun je kamillethee, venkel of peppermuntthee, die eigenlijk vaak helpt bij maag- en darmklachten." Voor urineweginfecties, waar vooral vrouwen last van hebben door een kortere plasbuis, adviseert Stange mosterdoliën. Ze bestrijden de bacteriën in de plasbuis en zitten bijvoorbeeld in nasturtium en mierikswortel. Je kunt ook iets doen als je verkouden bent: "Voor luchtweginfecties, dus bijvoorbeeld een verkoudheid, helpen vaak mengsels van essentiële oliën, zoals klimop, maar ook echinacea."
