Kinderen zitten gekluisterd aan hun spelconsoles, mobiele telefoons en televisies - zeker. Maar ze zijn net zo graag buiten. En zijn gefascineerd door de natuur. Wat belangrijk is als kinderen in de tuin of op het balkon willen werken.
Dus is het des te belangrijker om de kinderen een hark en schop te geven om mee te tuinieren. Ik besprak de belangrijkste punten met de expert:
1. Waarom tuinieren met kinderen niet over perfectie gaat
2. Wat kinderen buiten in het veld leren
3. deze planten zijn geschikt voor kinderen in hun eigen tuin
4. Hoe tuinier je zonder eigen tuin?
5. Zijn er regels voor tuinieren met een kind?
Eén ding is duidelijk: ja. "Wat we alle kinderen meteen in het begin leren: Niet over de perken rennen, altijd op de paden lopen. Daarnaast moet elk tuingereedschap met de tanden naar beneden worden neergelegd." Beide gelden ook voor thuis tuinieren. Als je tuin geen paden heeft, leer je kinderen dan op het gras buiten de borders te blijven.
Ik had leraar kunnen worden, maar omdat ik liever leer dan lesgeef, leer ik mezelf met elk nieuw artikel bij. Vooral op het gebied van gezondheid en psychologie.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Hoe vaak zijn kinderen buiten? Volgens hun ouders ongeveer 1,5 uur per dag. Dit is echter inclusief de wandeling naar school en de tijd die ze in de speeltuin doorbrengen. Dit cijfer is te vinden in het onderzoek dat begin 2024 werd gepresenteerd door outdoorkledingbedrijf Namuk. Een interessant detail: tweederde van de ondervraagde ouders bevestigde dat ze zelf als kind meer tijd buiten hadden doorgebracht dan hun eigen kroost.
De kinderen van nu brengen dus minder tijd buiten door dan welke vorige generatie dan ook. En als ze buiten zijn, vinden ze steeds minder (onbebouwde) gebieden waar ze gewoon kind kunnen zijn. Om nog maar te zwijgen over het contact met velden en grond, planten en nuttige insecten. Dit is waar "Acker Schweiz" om de hoek komt kijken: Sinds 2017 reikt de non-profitorganisatie met haar educatieve programma's "GemüseAckerdemie" en "AckerRacker" Zwitserse scholen en kleuterscholen die samen met hun leerkrachten groenten verbouwen op hun eigen veld. Het programma heeft tot nu toe meer dan 6.000 kinderen aan het tuinieren gekregen op 63 leerlocaties.
Daniela Schneider van "Acker Schweiz" kan uit ervaring bevestigen wat het buitenonderzoek in cijfers heeft uitgedrukt: "Kinderen komen steeds minder buiten. Er wordt tegenwoordig dichter gebouwd en gewoond dan vroeger, kinderen hebben minder contact met de natuur - en dat geldt niet alleen voor die uit de stad. Als gevolg daarvan is er ook veel minder waardering voor voedsel uit de natuur. Kinderen hebben vaak geen band met seizoensgebonden en lokale groenten en fruit. Hoe kunnen ze ook als ze het hele jaar door avocado's en passievruchten of bananen in de supermarkt zien liggen, alsof deze exotische vruchten hier groeien?"
Tomaten, rood en mollig. Wortelen, knapperig, recht en zonder verkleuring - zo kennen kinderen de groenten uit de supermarkt. Een van de meest basale dingen die kinderen leren als ze tuinieren, is om de natuur en al haar producten te waarderen - ongeacht hoe ze eruit zien. "Op deze manier voorkomen we ook voedselverspilling en leren we ze zuinig om te gaan met hulpbronnen," zegt Daniela Schneider. "Als kinderen hun eigen groenten verbouwen, is hun passie enorm en eten ze ook de hele kleine of kromme worteltjes."
Tuinieren met kinderen leert ze natuurlijk hoe ze planten uit zaadjes moeten kweken en waar ze op moeten letten bij het planten, water geven en oogsten. Maar er komt veel meer bij kijken: "Kinderen ervaren zelfredzaamheid in het veld en leren verantwoordelijkheid," zegt Daniela. "En dat stimuleert ze ook om samen te werken." Natuurlijke relaties zijn des te spannender voor jonge tuiniers als ze heel duidelijk of zelfs tastbaar zijn. Kleine experimenten staan daarom bovenaan het lesprogramma van "Acker Schweiz": "We moedigen lieveheersbeestjes aan wanneer bladluizen de planten hebben geteisterd, zodat kinderen uit de eerste hand kunnen ervaren hoe ze nuttige insecten in de tuin kunnen gebruiken in plaats van pesticiden. En ook al hebben veel kinderen in eerste instantie een afkeer van bijvoorbeeld regenwormen, omdat ze er nog nooit een hebben aangeraakt: Aan het eind van het seizoen heeft iedereen plezier met de dieren en kijken wie de grootste worm kan vinden."
Het beste is om je kind een eigen veldje in de tuin te geven. Daniela adviseert een breedte van 60 centimeter voor kleuters en 80 centimeter voor oudere kinderen. Op deze manier klimmen de kleintjes niet op het bed als ze tuinieren en kunnen ze er gemakkelijk bij vanaf de zijkanten. "Bij het selecteren van de groenten richten we ons op soorten die direct in de tuin gegeten kunnen worden en gemakkelijk te kweken zijn," zegt de veldexpert. "Dat maakt de ervaring nog leuker. Dus radijsjes, wortels, suikererwten, sla - maar niet te veel van dat laatste. Het ontkiemt zo snel dat je niet zoveel in één keer kunt eten." Giftige planten moeten net zo goed worden vermeden als te veel klimplanten en grote planten, adviseert de expert. Als er bloemen in het bed worden geplant, zijn er klassieke gezelschapsplanten die vaak eetbaar zijn. Dit zijn bijvoorbeeld goudsbloemen en korenbloemen, die gemakkelijk te verzorgen zijn. En natuurlijk houdt elk kind van zonnebloemen. Deze kunnen gemakkelijk naast de akker of in een pot worden gezaaid.
Stel dat iemand alleen een balkon heeft of zelfs dat niet. Wat dan? "Je kunt groenten in potten op het balkon kweken - klimkomkommers hebben bijvoorbeeld maar een klein oppervlak nodig. Tomaten en aardappelen gedijen er ook goed. Niet-giftige bonen, suikererwten en pepers zijn ook geschikt voor binnenshuis. Misschien is er zelfs ruimte in je huis voor een klein verhoogd bed bij het raam - zo doen ze dat in Duitsland in de "GemüseKlasse".
Iedere tuinier weet dat er taken zijn waar je niet van houdt, zoals verwelkte planten afknijpen, onkruid wieden of tuingereedschap schoonmaken. Hoe belangrijk is het dat kinderen deze dingen doen? "Sommige klusjes zijn moeilijk voor kinderen, zoals graven aan het begin van het tuinseizoen - veel van hen kunnen dat niet zonder hulp, alleen al vanwege hun gewicht. Maar kinderen kunnen en moeten veel taken zelfstandig doen. Mijn tip: maak een checklist voor terugkerende taken en zorg ervoor dat de kinderen minstens één keer per week hun bed verzorgen." De checklist bevat to-dos zoals schoffelen en water geven, maar ook minder populaire taken zoals onkruid verwijderen. Overigens is het makkelijker om kinderen te leren welke planten ze niet moeten weghalen, zegt Daniela: "Moeten weten wat alle onkruid is, kan overweldigend zijn." Het belangrijkste voor de expert is echter dat kinderen veel ontdekken tijdens het tuinieren en zelf op onderzoek uitgaan. Observeren en observeren zijn daarom een essentieel onderdeel van de wekelijkse taak. "Door goed te kijken herkennen de kinderen ook of een plant is aangetast door bladluis of gele bladeren heeft. Soms moet je ze hieraan herinneren. Het enige wat ze zelden vergeten is het oogsten."
"De meeste kinderen vinden het heel leuk om te observeren - ze vervelen zich eigenlijk nooit. Thuis zou ik aanraden om het kind inspraak te geven in wat er gekweekt wordt. Op die manier kunnen ze zich verantwoordelijk voelen voor hun planten." Daniela's tip: Zeg niet constant tegen je kind dat hij aan zijn radijsjes moet denken. Ga gewoon samen naar buiten op de tuinierdag - en kijk dan of je kind zich hun planten herinnert. Zelfgemaakte bedlabels helpen bij de oriëntatie en maken je eigen bed meer aanwezig. "Ik zou sowieso sterk aanraden om alles te labelen." Dit is handig voor jong en oud.
Ze zijn in ieder geval onvermijdelijk. Aanhoudend slecht weer met te veel regen, onopgemerkte plagen, vakanties zonder water te geven ... "Mislukkingen horen bij tuinieren met een kind," zegt Daniela. "Ik vind het belangrijk om er achteraf over te praten: Wat is er gebeurd? Wat hadden we anders kunnen doen - en wat hadden we niet in de hand? Hadden we meer compost moeten toevoegen? Was de grond niet los genoeg? Gelukkig kan bijna alles nog opnieuw worden gezaaid of geplant tot in augustus of september. Maar zelfs als het misgaat, is het belangrijkste om te observeren - en het te accepteren." Het komt sowieso zelden voor dat de hele oogst misgaat. Kweek desondanks altijd verschillende dingen om de kans op mislukking te minimaliseren.
Kinderen kunnen natuurlijk de tijd tot de oogst doden door tuindecoraties te maken of oudere schoolkinderen kunnen profielen maken voor hun groenten of een dagboek bijhouden over hoe hun bonen groeien. Het onderwijsprogramma "Acker Schweiz" omvat leereenheden en experimenten op scholen. Bijvoorbeeld: aarde in een afsluitbare pot gieten en kijken wat er twee dagen lang mee gebeurt. Verzamel een regenboog - zoek dingen van elke kleur van de regenboog in de tuin en plak ze op een stuk papier. Of ga op ontdekkingsreis, kijk naar verschillende bladvormen en teken ze na. "Maar we hebben gemerkt dat tuinieren alleen al genoeg is." Tuindecoraties kun je ook in de winter nog maken als het seizoen buiten sluimert.
De kleine schepjes en harken voor tere kinderhandjes zijn schattig om te zien. Ze worden vaak geleverd in een praktische set met een draagtas. De Acker expert heeft echter een duidelijke aanbeveling: "We raden twee dingen af: kindersets van plastic en speciaal kindertuingereedschap. Plastic brokkelt heel snel af als het in de zon ligt. En speciaal voor kinderen ontworpen gereedschap is alleen goed om mee te spelen of in de zandbak - het materiaal is vaak veel te licht en buigt snel." Ga dus vanaf het begin voor kwaliteit en koop voor je kinderen gewoon tuingereedschap.
