Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Achtergrond

Bingo's poot om je nek: hoe je je huisdier kunt vereeuwigen

Darina Schweizer
13/9/2023
Vertaling: machinaal vertaald

Afscheid moeten nemen van je geliefde huisdier kan je behoorlijk door elkaar schudden. Atelier Miah geeft je iets om je aan vast te houden - letterlijk. Met de gedenksieraden die ze maken kun je je lieveling voor altijd vasthouden.

Het is alsof je hart eruit wordt gerukt. Zo voelt de dood van een huisdier voor veel dierenliefhebbers. Mijn collega-redacteur Patrick Vogt verwoordde onlangs het onuitsprekelijke:

Wat overblijft is leegte. En de grote vraag wat er daarna komt. Moet je de resten van je huisdier in de tuin begraven? De as uitstrooien in de zee? Of bewaar je ze in een urn?

Mirjam Glättli (33) en Rahel Kappes (32) van Atelier Miah in Winterthur hebben hun eigen antwoord bedacht. De twee dames hebben een manier bedacht waarop je je overleden dierbare kunt vasthouden: door hem of haar dicht bij je hart te houden en de wonden te laten helen.

Hoe Miah werd geboren en opgericht

Het is een mooie nazomermiddag als ik aankom bij de studio van de voormalige marketingmanager en tandtechnicus. Het lijkt vreemd om vandaag over zo'n somber onderwerp als de dood te praten. Maar Mirjam zegt: "Sterven hoort bij het leven. Het is een eeuwige cyclus."

Atelier Miah begon in 2017. Toen begonnen de jeugdvriendinnen Mirjam en Rahel hun eigen bedrijf in moedermelkjuwelen. Het sloeg echt aan, er is niets vergelijkbaars in Zwitserland. Niet veel later konden ze hun geïmproviseerde atelier van hun balkons en woonkamers verhuizen naar een volwaardig atelier inclusief werknemers.

Daar vond de eerste ontmoeting plaats: "Een klant vroeg ons of we ook gedenksieraden konden maken van menselijke as. En dus hebben we het geprobeerd," vertelt Mirjam. Na maanden knutselen om een methode te vinden, was het zover. Een ander idee werd uitgevoerd. De cirkel was rond met hun producten - ze boden een assortiment van geboorte- tot gedenksieraden.

Van kippenveer tot paardenhaar

Met tranen in zijn ogen vertelde de man me dat hij zijn hond tijdens haar laatste reis in goede handen wilde achterlaten. Ik was hier echt door geraakt.
Mirjam Glättli, Owner and Managing Director

Er is een gedenksteen gemaakt

Ze onthullen echter nog een geheim. Namelijk hoe hun assieraden worden verfijnd. Op de werkbank ernaast demonstreert Rahel hoe ze afzonderlijke plaatjes bladgoud op de gedenksteen legt. Hierdoor krijgt het een soort marmereffect.

Een digitale pootafdruk

Volgende kijken we hoe de gravures worden gemaakt. De pootafdruk wordt gemaakt met een speciaal inktkussen dat Mirjam en Rahel per post opsturen: "Wat het speciaal maakt, is dat je er thuis een pootafdruk mee kunt maken zonder de rommel van inkt of verf. Zodra de afdruk is gemaakt, maak je er een foto van met je telefoon en upload je die wanneer je je online bestelling plaatst voor je gravure naar keuze," legt Mirjam uit.

We lopen naar een scherm met een grote afdruk van een hondenpoot. Rahel laat ons zien hoe de poot met behulp van een bewerkingsprogramma wordt vergroot en gepositioneerd tot hij op de graveerplaat past. Vervolgens wordt het op de hanger gegraveerd door een machine met een diamanten punt.

verdriet heeft een plaats

Het is zover: de gedenksteen van de klant is gezet. Rahel brengt hem naar de werkplaats van haar goudsmid Anja Bänninger. De jonge vrouw bekijkt de steen onder een vergrootglas, freest de randen eraf en polijst hem zorgvuldig. Tot slot plaatst ze de gedenksteen zorgvuldig in een op maat gemaakte zetting. De as fonkelt in het zonlicht dat door het raam naar binnen schijnt. Mirjam en Rahel stralen. Hun werk is af.

Een herinnering om vast te houden

Het is nog maar een paar weken geleden dat de 14-jarige hond van de klant is overleden. Als hij over een paar dagen zijn gedenksieraad ophaalt, kan hij haar weer vasthouden. Hij zal de hanger kunnen aaien als hij haar mist. Hij zal deze trouwe metgezel overal mee naartoe kunnen nemen. En haar dicht bij zijn hart houden. Misschien zal dat hart op een dag weer heel zijn.

Hoe herinner jij je overleden huisdier? Laat het me weten in de reacties!Hoofdafbeelding: Atelier Miah

49 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik hou van alles met vier poten of wortels - vooral van mijn asielkatten Jasper en Joy en mijn verzameling vetplanten. Mijn favoriete bezigheden zijn rondsnuffelen met politiehonden en kattencoiffeurs op reportages of gevoelige verhalen laten opbloeien in tuinbrocki's en Japanse tuinen. 


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Wees voor één keer zoals Daniel Gyro Gearloose: Als kinderen inventief worden

    van Michael Restin

  • Achtergrond

    Kokedama trend: dit is mijn "Kate Moos".

    van Darina Schweizer

  • Achtergrond

    Stoneware voorwerpen met opstaande kwaliteiten

    van Pia Seidel