In "Berserk or Die" sla je niet alleen je tegenstanders in elkaar, maar ook je toetsenbord.

Kevin Hofer

9/6/2025

Vertaling: machinaal vertaald

"Berserk or Die" is het perfecte spel voor als je je agressie de vrije loop wilt laten. Maar pas op: je moet niet je favoriete toetsenbord gebruiken.

Ik hou van toetsenborden. Daarom moet ik eigenlijk met mijn handen van «Berserk of Die» afblijven. Het spel laat me zo hard op de toetsen slaan dat ik vrees voor mijn invoerapparaat. Dat dit terecht is, wordt bevestigd als mijn vrouw op kantoor komt en vraagt of ik problemen heb. Hell yes! Maar niet met het toetsenbord. Ik wil gewoon eindelijk die verdomde Egyptische strijdwagen vernietigen.

Geen verhaal, geen probleem

In «Berserk or Die» ben ik de laatste krijger op het slagveld en slacht ik me een weg door legers vijandelijke zwaardvechters, boogschutters en mythische wezens. Ze laten munten achter die ik kan verzamelen. Naast vijanden moet ik allerlei soorten projectielen afweren.

In de 2D hack'n'slay sidescroller met roguelite-elementen beweeg ik me voort door naar links of rechts aan te vallen. De tijd verstrijkt in een dag/nacht-cyclus. Overdag slacht ik en 's avonds komt er een koopman langs die me willekeurig gegenereerde upgrades aanbiedt om te kopen. Dan begint het weer van voren af aan. Dat is eigenlijk het hele principe van het spel. Zodra mijn gezondheidspunten op zijn, verlies ik al mijn upgrades en begin ik opnieuw. Er is geen verhaal. Niet erg, want het spel schittert op andere vlakken.

Immersieve controle

Het bijzondere aan «Berserk or Die» is de besturing: ik heb bijna het hele toetsenbord nodig. Met 1,2,3,4,q,w,e,r,a,s,d,f,y,x,c en/of v val ik aan tegen links, met 7,8,9,0,u,i,o,p,j,k,l,ö,m,, ,. of - tegen rechts. Verwarrend? Alleen op het eerste gezicht. Het maakt niet uit welke toets ik indruk - ze doen allemaal hetzelfde. Maar als ik er meerdere tegelijk indruk, worden het bereik en de kracht van mijn aanval groter.

Ik kan niet zomaar sterke aanvallen spammen. Anders loop ik snel tegen vijandelijke aanvallen aan. Bovendien moet mijn berserker na elke actie zijn uithoudingsvermogen herstellen - ik kan niet naadloos doorgaan met aanvallen. Dit is waar verdediging om de hoek komt kijken. Ik gebruik 5, t, g of b om me te verdedigen tegen aanvallen van links en 6, z, h of n om me van rechts te verdedigen. Als alternatief kan ik het spel ook met een controller spelen, maar dat is veel minder leuk.

Het principe werkt verrassend goed - zelfs als de aanvallen alleen zijn ingedeeld in dichtbij, gemiddeld en veraf. Als er weinig tegenstanders op het scherm zijn, kan ik er met een lichte druk op de knop doorheen komen. Als het speelveld geleidelijk voller wordt, druk ik steeds harder op de knoppen. Dit trekt me enorm in de actie: net als mijn virtuele berserker ga ik ook steeds meer tekeer. Dit resulteert in verhitte gevechten waarin ik mijn aanvallen doelgericht timet en verdedig - althans dat probeer ik.

Als de vijandelijke hordes me toch onder de voet dreigen te lopen, schud ik mijn muis wild heen en weer. Dit activeert een speciale aanval die ik oplaad met normale aanvallen, waardoor ik nog efficiënter door het slagveld kan ploegen.

Roguelite-elementen zijn overtuigend, de rollenspelgroenten niet

Deze gameplay-loop is erg leuk en perfect voor tussendoor. Tot nu toe heb ik het niet vaak langer dan 20 minuten volgehouden - de vijanden worden steeds sterker. Hoewel mensen met meer talent dan ik zeker veel langer kunnen afslachten. Desondanks zijn de afzonderlijke spelsessies meestal kort.

In de regel ben ik geen fan van spellen met roguelite-invloeden - ik verlies niet graag waar ik hard voor heb gewerkt. In «Berserk of Die» vind ik het echter niet erg om de upgrades te verliezen door mijn virtuele ondergang. Enerzijds omdat ik door een gebrek aan talent toch altijd meer levenspunten moet kopen en daardoor niet veel upgrades krijg. Anderzijds omdat de upgrades cool zijn - met één gooi ik automatisch een speer bij elke vijfde kill - maar niet absoluut noodzakelijk.

Sommige attributen, zoals gezondheidspunten, kunnen duurzaam worden verhoogd. Om dit te doen, wissel ik de ervaringspunten die ik tijdens gevechten heb verzameld in in het bijbehorende menu. Dit rollenspelelement lijkt me overbodig, vooral omdat de mogelijkheden om te upgraden beperkt zijn - in ieder geval tot mijn voortgang in het spel. Ik kon bijvoorbeeld mijn gezondheidspunten maximaal verhogen van 3 naar 3,5.

Wanneer het er heet aan toe gaat, schittert «Berserk or Die»

Afgebeeld wint «Berserk or Die» geen enkele prijs. Ik hou van de 2D pixel-look, maar het is ook niets bijzonders - niet erg, want ik heb meestal toch geen tijd om naar de omgeving te kijken. Maar als het echt druk wordt, licht mijn scherm op met vuurwerk.

Vijf gebieden zorgen voor afwisseling terwijl ik me een weg baan door de hordes vijanden. Dit zijn onder andere een bos met Azteekse vijanden en een woestijn geïnspireerd op de Egyptische mythologie.

De soundtrack en geluidseffecten waren ook niet geweldig. In tegenstelling tot andere spellen ben ik echter niet afhankelijk van akoestische signalen om acties uit te voeren, dus ik kan tijdens het spelen naar andere muziek luisteren.

«Berserk or Die» werd me ter beschikking gesteld door poncle. Het spel is sinds 8 juni beschikbaar voor de pc.

Kevin Hofer

Senior Editor

kevin.hofer@digitecgalaxus.ch

Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren