Samsung S95D getest: de beste OLED TV voor lichte kamers

Luca Fontana

25/11/2024

Vertaling: machinaal vertaald

OLED of LCD? De Samsung S95D laat de grenzen vervagen. Met zijn innovatieve antireflectielaag combineert hij de voordelen van beide werelden: Perfect zwart en levendige kleuren, zelfs in lichte kamers.

Full Disclosure: De tv, de 65-inch versie van de S95D, is mij door Samsung ter beschikking gesteld om te testen. Ik wil benadrukken dat ik mijn testen onafhankelijk uitvoer en dat Samsung geen enkele invloed heeft op het testresultaat of mijn evaluatie.

Wanneer OLED fabrikanten zoals LG, Sony of Samsung hun nieuwe vlaggenschepen aankondigen, adverteren ze meestal met revolutionaire panelen, krachtigere processors en de daaruit voortvloeiende ongekende piekhelderheid. Dit komt omdat OLED televisies door de technologie niet zo helder zijn als hun LCD concurrenten. Hierdoor zijn ze vooral overdag inferieur: als de tv's niet helder genoeg zijn, maken de reflecties op het donkere scherm het moeilijk om iets te herkennen.

Samsung neemt het over.

Samsung pakt het dit jaar anders aan. En het is even triviaal als slim: een gloednieuwe antireflectielaag is ontworpen om de tv niet te laten concurreren met de helderheid van de kamer, maar in plaats daarvan gewoon het omgevingslicht te absorberen en, nou ja, naar de hel te sturen.

Ik moet glimlachen.

Ik moet glimlachen. Want juist in deze eenvoud, voorbij de gebruikelijke superlatieven en marketing buzzwords, schuilt een ongelooflijke hoeveelheid elegantie - en een echte game changer.

Design: niets nieuws uit Zuid-Korea, en dat is maar goed ook

Samsung laat iets meer ruimte tussen de onderrand van het paneel en het tv-meubel: zeven centimeter. Dat zou genoeg moeten zijn voor de meeste soundbars. Als de infraroodsensor voor de afstandsbediening wordt afgedekt, wordt het aan- en uitzetten van de tv een kramp.

Het complete pakket bevat ook de One Connect Box, die standaard op de topmodellen van Samsung zit. Met andere woorden, het kleine kastje dat de aansluitingen vervangt die gewoonlijk in het paneel zijn ingebouwd. Slechts een enkele, onopvallende kabel verbindt de box met de TV en levert zowel stroom als video- en audiosignalen. Dit geeft je de mogelijkheid om het kastje en alle kabelwarboel elegant te verbergen in een lade van je tv-meubel.

Over de specificaties. De S95D van Samsung biedt het volgende:

• 4x HDMI 2.1 poorten, waarvan één met eARC (HDMI 2)
• 3x USB-A poort, 1x USB-C poort
• 1x uitgang voor Toslink
• 1x LAN-poort
• 1x CI-sleuf
• Aansluitingen voor antennes
• Bluetooth 5.2
• WLAN (Wi-Fi 5 / 802.11ax)
• Spraakbesturing: Ondersteunt Bixby

De S95D kan Dolby Atmos aan, inclusief passthrough als je het geluid wilt doorsturen naar een externe geluidsinstallatie. DTS audioformaten worden daarentegen niet ondersteund door de ingebouwde luidsprekers en worden ook niet doorgestuurd vanaf de TV. In plaats daarvan worden ze gereproduceerd en doorgegeven als meerkanaals PCM 5.1 audio van lagere kwaliteit.

Metingen: De helderste tv die ik ooit heb getest

*Wat nu volgt gaat diep op de materie in. Ik meet met professionele tools van Portrait Display om een objectieve categorisatie van de beeldkwaliteit te krijgen. Als je niet geïnteresseerd bent in details en diagrammen, kun je de volgende korte versie lezen en dan doorbladeren naar het hoofdstuk "Het beeld: Realistische kleurweergave met lichte zwakheden".

De belangrijkste bevindingen in het kort:

Over de metingen. Ik heb alle schermstanden van de tv gemeten zonder hem te kalibreren - precies zoals het apparaat uit de doos komt. Ik heb slechts een paar wijzigingen aangebracht in de instellingen:

Net als vorig jaar behaalde de Filmmaker-modus de best gemeten waarden voor alle soorten inhoud. Behalve voor gaming, waarvoor je altijd gaming-modus moet gebruiken vanwege de input lag.

De maximale helderheid

Laten we nu eens kijken naar de helderheid van de S95D. In de grafiek hieronder vergelijk ik hem met zijn grote concurrenten, de G4 van LG, zijn directe voorganger, de S95C, en het QD OLED model van Sony van vorig jaar, de A95L.

Waarom?

Wat kan ik zeggen? Het OLED vlaggenschip van Samsung van dit jaar - strikt genomen een QD-OLED vlaggenschip, maar Samsung praat niet graag over QD-OLED, om wat voor reden dan ook - neemt de toppositie in:

Samsung's S95D bereikt een piekhelderheid van een uitstekende 1627 nit bij een venstergrootte van tien procent. Dat is ongeveer 200 nit helderder dan elke andere top OLED TV die ik ooit heb getest. Of in andere, mogelijk betekenisvollere woorden voor jou: een paar jaar geleden werden zulke cijfers beschouwd als een krankzinnige utopie, althans voor OLED's.

Samsung's S95D is ook geen onderdeurtje als het gaat om helderheid in het procentuele venster - d.w.z. een beeldsectie zo groot als het hele scherm zelf. Met 292 nits overtreft het ook hier zijn OLED concurrenten, zij het "slechts" met ongeveer 40 nits. Dat is net genoeg om het verschil te zien als je de S95D en LG's G4 naast elkaar zou zetten. Maar dan moet je wel heel goed kijken. Toch één tegen nul voor Samsung.

Witbalans, kleuren en grijstinten

Laten we eens kijken hoe goed het vlaggenschip van Samsung dit jaar wit, kleuren en grijstinten weergeeft. Ik zal dit in drie vragen beantwoorden:

1. EOTF en witbalans: Hoe nauwkeurig geeft de tv neutrale grijstinten weer?
2. Kleurruimtedekking: Hoeveel kleuren kan de tv weergeven?
3. Kleurechtheid: Hoe nauwkeurig geeft de tv de kleuren weer?

Hoe groter het verschil tussen de helderste en donkerste pixel, hoe beter de contrastwaarden. Ik zal echter geen moeite doen om het contrast te meten, omdat de S95D van Samsung, net als alle OLED's, afzonderlijke pixels volledig kan uitschakelen. Dit betekent dat de contrastverhouding naar oneindig neigt.

De grijswaardenmeting van de Samsung S95 is erg goed. De grijstinten wijken maar een klein beetje af van de doelwaarde: Ik meet een gemiddelde DeltaE van 1,8 - ook al is de blauwe component iets te hoog en de rode component iets te laag in lichtere grijstinten. De afwijking is echter nauwelijks zichtbaar voor het ongeoefende oog. Ter vergelijking: de G4 van LG haalde een DeltaE van 1,1 in mijn grijswaardenmeting.

Ik meet de dekking van de kleurruimten:

Samsung's S95D bereikt een uitstekende dekking van 99,procent in de belangrijke DCI-P3 kleurruimte. Dit is zelfs beter dan de 96,58 procent dekking die werd bereikt door de G4 van LG. In de praktijk maakt dit echter geen zichtbaar verschil.

De derde vraag: kleurgetrouwheid. Dit beschrijft hoe nauwkeurig kleuren worden weergegeven. Net als bij grijstinten wordt de afwijking van de TV ten opzichte van de referentiewaarde DeltaE genoemd. De witte vakjes tonen de referentiekleuren die door de testpatroongenerator naar de tv zijn gestuurd, de zwarte cirkels tonen de werkelijk gemeten kleuren.

Reflecties

Reflecties op het scherm zijn op zich niet meetbaar. Toch is het belangrijk om er in testen rekening mee te houden. In de eerste vergelijking neem ik een foto op uit mijn test met Sony's Bravia 9, een mini LED TV. De foto's zijn genomen rond het middaguur en zonder enige poging om de kamer te verduisteren.

Dit is geen vergissing: de foto links is eigenlijk het uitgeschakelde display van de Samsung S95D, op precies dezelfde manier gefotografeerd. Reflecties? Reflecties? Nada. Het is echt helder in mijn woonkamer. Je kunt dit zien op de Sony Bravia 9 rechts, waar niet alleen de oranje kamerlamp duidelijk zichtbaar is, maar zelfs de fotograaf (ik) en de hele flat! Plus: lelijke regenboogstrepen.

Zeker, met het beeld aan is zelfs Sony's Bravia 9 met zijn piekhelderheid van meer dan 3000 nit helder genoeg om de strepen en reflecties te verbergen, zelfs in donkere scènes. Maar ze zijn niet helemaal verdwenen. De S95D van Samsung met "slechts" 1627 nit piekhelderheid doet dat wel. Bijvoorbeeld aan het begin van "Blade Runner 2049":

Zien jullie nu waarom ik het aan het begin had over "ongelooflijke elegantie" en een "echte game changer"? Ik ben zeker verbijsterd. Nog meer dankzij deze vergelijking. Ik schrijf al jaren dat LCD televisies beter geschikt zijn voor lichte kamers dan OLED televisies omdat ze helderder schijnen. En dan komt Samsung langs, plakt een nieuwe antireflecterende coating op zijn beeldscherm en verandert alle geldende wetten.

"Nou, nou, nou. Hoe de draaitafels..."

Het beeld: realistische kleurweergave met kleine zwakke punten

Het beeld is erg helder voor een OLED TV en biedt een goede kleurechtheid af fabriek. In theorie. Maar hoe ziet het er in de praktijk uit?

Laten we overgaan op een directe vergelijking met LG's huidige vlaggenschip, de OLED G4, en Sony's topmodel van dit jaar, de Bravia 9 - zodat we ook een vergelijking hebben met een andere weergavetechnologie. Volgens Sony is het de bedoeling dat de Bravia 9 sowieso de concurrentie aangaat met alle top TV's en niet alleen met andere LCD TV's.

Als je geïnteresseerd bent in de testen van de andere twee tv's, kun je die hier vinden:

Kleurweergave

Om de kleurnauwkeurigheid van een tv op de proef te stellen, kies ik graag voor "Guardians of the Galaxy, Vol. 2". Eén scène is ideaal: de tv moet de fijne details van Drax' tatoeages laten zien zonder overbelichting, een bepaalde beelddynamiek hebben en Ego's paleis laten gloeien in een rijk avondrood. De Samsung S95D vangt de door de regisseur bedoelde kitscherige "Golden Hour" sfeer van de planeet heel goed.

Vergeleken met de G4 van LG en de Bravia 9 van Sony vind ik het beeld van de Samsung echter een beetje te flauw. Alsof het "punch" mist. Ik geef de voorkeur aan de warme, roodachtige huidtinten van LG en Sony, ook al heeft het beeld van Sony een iets te sterke geelgroene tint naar mijn smaak.

Ik zie het op een vergelijkbare manier in "James Bond - Skyfall", wanneer James en Q hun blik richten op een schilderij in het museum dat niet willekeurig gekozen is: een majestueus, verouderd oorlogsschip dat gesloopt wordt. Een subtiele verwijzing naar Bond's eigen situatie.

Hier produceert de S95D van Samsung een natuurlijker beeld dan de G4 van LG en de Bravia 9 van Sony. Ik let vooral op de huidtinten. LG en Sony zijn in dit opzicht bijna een beetje oververzadigd, hoewel ik persoonlijk nog steeds de voorkeur geef aan de warme kleuren. Een kwestie van smaak, denk ik.

Black Crush en schaduwdetails

Hoe presteert de QD OLED TV van Samsung in donkere scènes? Voor deze test komt de eerste scène uit "Blade Runner 2049" in beeld.

Er gebeurt hier iets interessants: de S95D van Samsung heeft een lichte groen-blauwe tint in de heldere delen van het beeld, bijvoorbeeld bij het raam. De G4 van LG heeft daarentegen een rode zweem. Beide zaken werden al aangegeven door de metingen hierboven (zie "Witbalans"). In de donkere delen van de foto is het LG die een lichte groene tint heeft. De S95D van Samsung is in dit opzicht vrij evenwichtig.

helderheidsgradaties

Een laatste beeldtest: Detailweergave in heldere beeldgebieden. Let in het volgende "Jurassic World" voorbeeld op de Samsung S95D op de zon op de achtergrond: zelfs in zo'n helder beeldgebied blijven de gradaties van de oranje tinten in de lucht fijn genoeg om de zon duidelijk als een bol te herkennen. Dit betekent dat er geen zichtbare witte ringen rond de zon zijn.

In deze discipline zijn de G4 van LG en de Bravia 9 van Sony ook geen slouches. Wel moest ik bij LG de vloeiende gradatie voor HDR-inhoud instellen op "Medium" in de instellingen.

De processor: judderreductie en vloeiende bewegingen op topniveau

De processor is het brein van de TV. Zijn belangrijkste taak is het ontvangen, verwerken en weergeven van beeldsignalen. De processor herkent slechte beeldkwaliteit en verbetert deze door ruis te verwijderen, kleuren te versterken, randen glad te maken, bewegingen vloeiender te maken en ontbrekende pixelinformatie toe te voegen.

Motieverwerking en Judder

Ook dit keer heb ik gekozen voor een van de veeleisende testen van Samsung. Judder, schokken of zelfs stotteren tijdens langzame camerabewegingen, is een verschijnsel dat op alle televisies kan voorkomen. De film "1917" van Sam Mendes met zijn lange, gelijkmatige camerabewegingen is ideaal om dit te observeren. Let bij het vergelijken vooral op de verticale balken in de schuur: lopen ze vloeiend door het beeld of vertonen ze het eerder genoemde lichte stotteren?

LG laat nog steeds zien waar de hamer hangt dankzij zijn nieuwe Alpha 11-processor: er is nauwelijks een spoor van Judder te bekennen. Maar Samsung en Sony houden gelijke tred. Ook omdat ik de standaardinstellingen onder "Helderheid" iets heb aangepast: Judder naar "Minimum" en onscherpte reductie naar "10". Vorig jaar veranderde ik niets aan de voorganger, de S95C. Toen zag het er als volgt uit:

Je kunt zien waarom ik moest ingrijpen in de instellingen. Samsung vertelde me echter dat er veel werk was verricht aan de Neural Quantum Processor.

Volgende scène uit "1917". Ook hier vormt het camerawerk van Mendes een enorme uitdaging voor de meeste processors. Vooral met harde randen tegen een onscherpe achtergrond, bijvoorbeeld rond de helmen van de twee soldaten. Hier moeten zowel de processor als de pixels ongelooflijk snel reageren.

Samsung's nieuwe Neural Quantum processor houdt ook in dit voorbeeld de Alpha 11 van LG goed bij. Ik zou een vergrootglas moeten gebruiken om verschillen te vinden in de weergave van de zeer vloeiende camerabeweging. Overigens geldt dit compliment ook voor Sony's Bravia 9 met zijn XR Master Drive processor.

Reactietijd van de pixels

Volgende is het Apple origineel "For All Mankind". Hier wil ik testen hoe lang het duurt voordat een enkele pixel van kleur verandert. Als dit niet snel genoeg gebeurt, lijkt het alsof de afbeelding wazig is - dit effect staat bekend als "ghosting". Let vooral op de tekst die linksonder wordt weergegeven wanneer de camera over het maanlandschap beweegt.

Upscaling

Nu de meest veeleisende test: ik wil uitvinden hoe goed de processor bronnen van lage kwaliteit kan verbeteren, of het nu gaat om Blu-rays, live TV of "The Walking Dead". Deze serie is met opzet op 16mm-film opgenomen om een beschadigde, post-apocalyptische sfeer over te brengen door de oude filmkorrels en beeldruis.

Let vooral op het donkere gebied tussen de twee vijandige mannen. Bij LG in de eerste vergelijking rechts is er bijna geen beeldruis. Bijna geen compressieartefacten. Daarnaast is het beeld scherp gedefinieerd, aangenaam warm, rijk en toch natuurlijk. Bij Samsung en Sony daarentegen zijn de eerder genoemde onzuiverheden duidelijk herkenbaar. En dit ondanks het feit dat ik zelfs heb geprobeerd om de beeldruis te verminderen in de instellingen van Samsung.

Gamen: Invoervertraging en spelmodus

Bij het meten van de kleurnauwkeurigheid in de gamingmodus kwam ik uit op een gemiddelde Delta E van een goede 3,41 (zie "Witbalans, kleuren en grijstinten" hierboven als je geïnteresseerd bent in de details). Dit is een van de betere waarden die ik heb gemeten in de gamingmodus op een tv - zelfs iets beter dan de G4 van LG.

Anders ondersteunt de tv alle functies die relevant zijn voor gamers:

• 4x HDMI 2.1-aansluitingen (4K144Hz)
• Auto Lage Latency Modus (ALLM)
• Variabele framesnelheden (AMD Freesync Premium Pro en HDMI Forum VRR)

Daartoe is Samsung, samen met Sony, LG, Philips, TCL en Panasonic, een samenwerking aangegaan met grote gamestudio's. Het resultaat is de HGiG - de HDR Gaming Interest Group. Volgens de fabrikant is het doel om ervoor te zorgen dat HDR wordt weergegeven zoals bedoeld door de gameontwikkelaars, bijvoorbeeld bij het spelen van "Spider-Man 2" op mijn PlayStation 5.

Wat Samsung hier presenteert is een visueel hoogstandje. Met een vloeiende 120 frames per seconde kan ik door de stedelijke ravijnen sprinten, tegenstanders verslaan in intense gevechten dankzij minimale inputlag en genieten van het moeiteloos over de daken van New York glijden. Levendige kleuren, vlekkeloze contrasten met rijke zwarttinten en een beeld dat haarscherp blijft, zelfs tijdens snelle bewegingen, ronden de meer dan bevredigende gamemodus af.

Slim OS: Tizen

Samsung vertrouwt op Tizen, dat in 2021 volledig werd herzien en nu meer doet denken aan Google TV. Met andere woorden, als je op de homeknop drukt, opent er een heel venster vol tegels. Van daaruit heb je toegang tot je TV-apps of verschillende HDMI-ingangen.

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.

---

Producttest

Onze experts testen producten en hun toepassingen. Onafhankelijk en neutraal.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren