De Sony HT-A7000 is duur. Maar de soundbar belooft een lange levensduur dankzij zijn twee extra HDMI 2.1 aansluitingen en ondersteuning voor alle belangrijke audioformaten. En: de 360 Spatial Sound Mapping rockt.
Of zoals ik het graag zeg: digitale anabole steroïden.
360 Spatial Sound Mapping... huh?
De opzet is snel. Ik sluit de soundbar aan op de TV via HDMI eARC. Ik sluit de soundbar, subwoofer en luidsprekers via een kabel aan op de voeding. Dat is het. Ik heb geen andere bekabeling nodig; de apparaten communiceren met elkaar via WLAN.
Eerlijk gezegd zijn achterluidsprekers sowieso verplicht als je echt surround geluid wilt. Ik heb nog geen digitale geluidsmanipulatie (DPS) meegemaakt die daadwerkelijk geluid achter me produceert, ook al staan daar geen fysieke luidsprekers. Niet bij Sony, Samsung, Sonos of wie dan ook. Dit is puur marketing gewauwel.
Maar terug naar de soundbar.
Stijlvol en vol grote coureurs
Links/rechts geluidskanaal
Centraal geluidskanaal
Twee zijdelingse geluidskanalen
Twee achterste geluidskanalen
Twee bovenste geluidskanalen
Eén bas
Voilà: een geluidsveld met een 7.1.2 systeem. In totaal en zonder accessoires komt de HT-A7000 op 500 watt nominaal vermogen. Voeg twee achterluidsprekers en een speciale subwoofer toe en je hebt een 7.1.4 systeem van 980 watt. Dat is geweldig.
Alles bij elkaar: stijlvol.
Alle aansluitingen zitten aan de achterkant. Zoals typisch voor Sony is de selectie aangenaam weelderig. Specifiek:
1x HDMI 2.1 uitgang (geschikt voor ARC en eARC)
1x S-center uitgang
2x HDMI 2.1 ingangen
1x optische ingang (Toslink)
1x analoge audio-ingang
1x LAN
1x USB-interface voor updates via USB-stick
Ingebouwde Chromecast
Bluetooth 5.0
Laten we verder gaan met de soundbar.
Laten we verder gaan met de belangrijkste ondersteunde geluidsformaten. Ook hier scoort Sony zoals gewoonlijk met een grote selectie:
Dolby Atmos
Dolby TrueHD
DTS:X
DTS Digital Surround
360 Reality Audio
FLAC, ALAC en DSD
Even DTS:X, het DTS equivalent van Dolby Atmos, heeft Sony voor op de concurrentie van Sonos: die laatste ondersteunt hooguit DTS Digital Surround. En voor televisie worden geluidsformaten met weinig kanalen, zoals stereo, automatisch opgeschaald en verdeeld over maximaal twaalf geluidskanalen. Met andere woorden: 360 Spatial Sound Mapping.
Bij het luisteren naar muziek daarentegen worden minder kwalitatieve formaten opgeschaald naar DSEE Extreme als de muziek via WLAN naar de luidsprekers wordt gestreamd. Als deze afkortingen je niets zeggen, dan nog dit: DSEE Extreme ligt dicht bij Hi-Res formaten. Wat je ook hoort op de HT-A7000, het gaat goed klinken.
Het geluid: puur bioscoopgevoel
De surround sound - zonder verticaliteit - is letterlijk adembenemend.
Natuurlijk kan de HT-A7000 ook buiten bombastische buitenaardse invasies worden gebruikt. Voor het luisteren naar muziek bijvoorbeeld, daar kom ik zo op. Of gewoon bij rustige series, zoals Netflix's "The Crown" - die weliswaar vanwege de actualiteit weer in mijn afspeellijst belandde - waar een heldere, natuurlijke weergave van stemmen en dialoog belangrijk is.
De muziek: vol en veelzijdig
Tijd om de conclusie te trekken.
Samenvatting: Een duur maar succesvol totaalpakket
Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.
Producttest
Onze experts testen producten en hun toepassingen. Onafhankelijk en neutraal.
"Wow," denk ik bij mezelf als ik het nieuwe vlaggenschip van Sony's soundbar uitpak en de prijs bekijk: net geen 1000 Zwitserse frank. Meer dan de toch al dure Sonos Arc, bijvoorbeeld. Dat Sony apparatuur duur is, is niet nieuw. Maar de producten van Sony zijn ook goed; je krijgt zelden slechte producten van de Japanse fabrikant. De HT-A7000 is daarop geen uitzondering. En als het merk belangrijker voor je is dan de prijs, dan is de HT-A7000 een kijkje waard. Van heel dichtbij zelfs. Daar is een reden voor: 360 Spatial Sound Mapping.
Full Disclosure: Ik ontving de soundbar van Sony om te testen, samen met twee achterluidsprekers - Sony's SA-RS5 - en een subwoofer, de SA-SW5. Je kunt het compleet pakket bij ons krijgen voor 2199 frank. Maar op dit moment moet je tot eind oktober wachten op de achterspeakers en de subwoofer, vertellen de kopers.
Volgende komt de kalibratie via software - de geluidsveldoptimalisatie. Zie het als een denkbeeldige koepel die over je heen wordt geplaatst: Ten eerste zenden de luidsprekers vreemde geluiden uit waarvan de geluidsgolven worden weerkaatst door de muren, ramen en het plafond. De microfoons van de luidsprekers vangen ze dan weer op. Met de verkregen gegevens creëert de processor in de soundbar een akoestisch beeld van de woonkamer. Op deze manier optimaliseert het het geluidsveld - de koepel - en, volgens Sony, volledig onafhankelijk van waar de soundbar en de luidsprekers zich bevinden.
Sony noemt deze geluidsveldoptimalisatie "360 Spatial Sound Mapping". In deze koepel worden met behulp van ingewikkelde berekeningen en algoritmen een heleboel twaalf geluidskanalen gesimuleerd. Hierdoor ontstaat, althans in theorie, een geluid dat de kamer zoveel mogelijk vult en uit alle hoeken lijkt te komen - of zelfs uit het plafond - ook al zijn er geen luidsprekers. Volgens Sony werkt dit echter alleen als je twee achterluidsprekers toevoegt aan de HT-A7000. In mijn geval deze hier.
Gross und etwas klobig: klares Kräfteverhältnis zwischen den SA-RS5 und Sonos One. Bron: Luca Fontana
Over dat laatste gesproken: de twee SA-RS5 achterluidsprekers van 2,5 kilo zijn sensationeel. Per cilinder worden vier drivers geïnstalleerd: Een koepeltweeter, woofer en passieve radiator elk om moeiteloos hoge, midden en zelfs lage frequenties te bestrijken, plus een naar boven stralende driver voor verticaal geluid. Het grootste hoogtepunt: de luidsprekers hebben een interne oplaadbare batterij. Hij heeft een totale looptijd van tien uur. Tamelijk kort voor mijn kijkgewoonten. De snellaadfunctie is geweldig: voor elke tien minuten opladen krijg je 90 minuten geluid. Als ik niet toch al stroomkabels voor mijn eigen Sonos luidsprekers onder de bank had gelegd, kon ik de SA-RS5 luidsprekers helemaal zonder kabels gebruiken.
"Wat zit er in de doos", vroeg een radeloze Brad Pitt ooit in de psychologische thriller Seven. Ik vroeg me hetzelfde af bij de HT-A7000 van Sony. Een blik op het specificatieblad toont twee naar boven gerichte drivers - opnieuw voor verticaal geluid - twee straaltweeters die van de zijkant van de soundbar wegstralen, vijf frontluidsprekers voor surround geluid en een subwoofer. Vereenvoudigd ziet het er als volgt uit:
Insgesamt elf Treiber verbaut Sony in der HT-A7000-Soundbar. Bron: Sony
Maar met een lengte van ongeveer 130 centimeter, een hoogte van acht centimeter en een diepte van ongeveer 14 centimeter is de HT-A7000 ook een soundbar van behoorlijk formaat. Sony is slim genoeg om de soundbar zo te bouwen dat hij onder de eigen Sony TV's past. Maar op de 65-inch TCL C93 die ik momenteel test, wordt de infraroodsensor voor de afstandsbediening regelmatig geblokkeerd. Dat is vervelend. Bij kleinere tv's is het misschien nog moeilijker om de soundbar fatsoenlijk te plaatsen.
Maar het formaat heeft niet alleen nadelen. In zijn voordeel is dat de ingebouwde drivers navenant groot zijn en kamervullend klinken dan bij kleinere soundbars. Bovendien ziet de HT-A7000 er fantastisch uit: Het metalen rooster aan de voorkant bedekt alle voorste bestuurders en een klein LED-scherm. Aan de bovenkant echter bedekt een stoffen bekleding de naar boven gerichte bestuurders. En tussen de twee luidsprekers installeert Sony een glanzend oppervlak waarop aanraakgevoelige knoppen zitten.
Protzig? Ich finde die HT-A7000 elegant. Bron: Luca Fontana
De twee extra HDMI ingangen zijn bijzonder prettig. Ten eerste omdat ze gemakkelijk door Dolby Vision en Dolby Atmos lopen. Ten tweede omdat ik zoveel externe apparaten gebruik dat de vier HDMI ingangen van de meeste TV's al lang niet meer volstaan. Het enige nadeel: Mijn Playstation 5 kon een 120 Hz signaal doorlussen met UHD resolutie en geactiveerde HDR, maar zonder variabele framerates (VRR) en de auto low latency modus (ALLM). Spelconsoles moeten daarom nog steeds rechtstreeks op de TV worden aangesloten. Blu-Ray spelers of settopboxen kunnen zonder problemen op de soundbar worden aangesloten.
Tijd om de geconcentreerde theorie in de praktijk te horen. Een van mijn favoriete scènes voor het testen van geluid komt uit The Tomorrow War. De film, met Chris Pratt in de hoofdrol, gaat over een oorlog die in de toekomst wordt uitgevochten en verloren. Mensen reizen daarom naar het verleden - ons heden - om versterking te halen. Daar begint mijn testscène. De surround sound mix is een van de beste die ik ken. Juist omdat geluid ook van boven moet komen - verticaal geluid.
De video hierboven kan niet weergeven hoe het geluid in het echt klinkt. Ja, voelt zelfs als. Maar geloof me: het golft en zoemt om me heen terwijl bliksemschichten en paarse energievelden de poort naar de toekomst openduwen. Dan, met een luide knal, opent zich een wormgat boven Chris Pratt en de andere soldaten. De verticaliteit in het klankbeeld is goed. Beter dan dat van mijn Sonos systeem met de Sonos Arc. Maar niet geweldig. Dan wordt de ene na de andere soldaat het wormgat in getrokken. Hun verbaasde geschreeuw weerklinkt. Dan is het de beurt aan Pratt. Zijn vlucht door ruimte en tijd vult sonisch mijn hele huiskamer. Het zoemt. Het sist. Het knippert. Het dondert. De groep maakt een sprong in de toekomst.
Volgende test. Onlangs ontdekte ik bij de Sonos Sub Mini Review een nieuwe film met een geweldige geluidsmix: "Edge of Tomorrow". Ook hier gaat het om een oorlog tegen buitenaardse indringers die superieur zijn aan de mensheid. Maar de slag op een Frans strand moet het keerpunt brengen: Tom Cruise, ik en een heleboel soldaten springen uit de getroffen militaire helikopter, honderden meters boven de grond - we storten neer.
Chaos. De wind sist overal vandaan. Het geschreeuw ook. Soms van de voorste vakken. Dan van de achterste. De kogels van de aliens suizen op een haar na langs me heen. Sla in plaats daarvan soldaten. Helikopters. Explosies denderen door mijn woonkamer. Brokstukken missen me nauwelijks. Anderen niet. Botten breken. Lichamen worden verpletterd. De bas rommelt. Eerst storten ongelukkige soldaten neer op harde grond. Nu begint de mensheid terug te schieten. Ik zou willen bukken om niet geraakt te worden, zo midden in de actie voel ik me als de vechters hun zekere dood tegemoet rennen, scheldend en vloekend.
Pauze. Ik moet even op adem komen. De HT-A7000, ondersteund door de twee achterste luidsprekers en de subwoofer, verandert mijn woonkamer in een bioscoopzaal. Ik ben enthousiast over het surround geluid. De naar boven gerichte luidsprekers doen hun best om me geluid te geven dat uit het plafond komt. Het werkt goed. Maar niet zo goed als Sony's HTA9 - voor mij nog steeds de klasseleider. Hier is de recensie als je hem wilt lezen:
Producttest
HTA9: Sony's "revolutionaire" Dolby Atmos systeem in test
van Luca Fontana
Muziek tot slot. Te beginnen met "In The Heights" van meervoudig Tony en Grammy Award winnaar Lin-Manuel Miranda. Ik hou van zijn typische mix van traditionele Latijns-Amerikaanse stijlen en hiphop, pop of rap. Het past: "Paciencia y fe", wat geduld en moed betekent, zegt het liedje. Want de immigranten uit de New York Heights hebben allemaal de droom van een beter leven, de "sueñito". De soundbar van Sony gaat daar helemaal in mee. Het Caribische 3-2 clave ritme, het meest bekend dankzij "West Side Story", bepaalt het tempo. Op de achtergrond speelt de piano de melodie, de bas geeft gravitas, de drums en percussie laten me meedeinen. De soundbar geeft alles kristalhelder weer. Niets klinkt overbelast. Ergens daartussen meen ik zelfs stalen pannen te horen. Puur Caribisch gevoel. Dan, op 0:35, begint de elektrische bas plotseling: Hip Hop. Dit is precies wat ik bedoel als ik het heb over Miranda's spannende stijlbreuken.
Het volgende nummer is "Another Day of Sun" uit "La La Land". Het nummer is jazz op zijn best: de contrabas zoemt behaaglijk mee, een piano speelt met de harmonieën, de drums drummen en wervelen op de achtergrond terwijl trompetten de binnenkomende melodie vieren. Minuut 0:08: Daar is de eerste van talloze "hmph" stoten die ik wil horen. De nylon bezems in de hoge frequenties strelen de drums. De stem van de zanger steekt kristalhelder af tegen de rest van de muziek. Glorieus. Alsof de band live voor me speelde.
Eindelijk het opruiende nummer "B.Y.O.B." van mijn absolute favoriete alternatieve/nu-metal band "System of A Down". Het lied is geschikt omdat het voortdurend wisselt tussen "heel hard" en "heel stil". Een uitdaging voor veel soundbars. Maar de HT-A7000 heeft het onder controle. Ten eerste: de elektrische gitaar. Alleen. Dan: "Jij!" De hele band trapt erin. De soundbar van Sony laat medezanger Daron Malakian uit volle borst zijn ongenoegen de wereld in schreeuwen zonder dat de muziek klettert. Dan voegt leadzanger Serj Tankian zich erbij. De trommels beuken weg. De bas ook. Mijn woonkamer trilt. Ik headbang. En plotseling, op minuut 0:52: Stilte. Serj en de rest van de band zingen over de onwetendheid van de maatschappij. De geluiden worden stiller. De HT-A7000 doet een stapje terug en toont een goede balans. Heel goed.
Ik zou eindeloos door kunnen gaan met voorbeelden. Eén ding is zeker: ik heb nog geen betere soundbar getest dan de HT-A7000. Zelfs mijn eigen Sonos Arc met zijn twee Sonos One luidsprekers en subwoofer komt niet in de buurt. Vooral omdat de "Ones" geen extra drivers hebben die geluid van achteren naar boven uitstralen. Toch zou ik het systeem niet van de ene op de andere dag willen veranderen: Als multiroom speaker, vooral voor het luisteren naar muziek, vind ik Sonos en zijn app veel eleganter. Toegankelijker.
Met de HTA9 biedt Sony bovendien zelf het betere concurrerende systeem: geen soundbar, maar vier speciale, vrij grote luidsprekers zorgen voor het geluid. Juist daarom bereikt de HTA9 merkbaar meer verticaliteit. En omdat zijn processor in een apart, ontvanger-achtig kastje zit, durf ik te stellen dat hij toekomstbestendiger is - en zelfs goedkoper dan de HT-A7000 met zijn aanvullende producten. Het enige wat tegen de HTA9 zou kunnen spreken is dat de lompe luidsprekers niet in elke huisinrichting passen.
Voor wie is de HT-A7000 bedoeld? Voor wie liever voor de soundbar gaat en voor wie een meerkameropstelling op zijn best secundair is. De HT-A7000 klinkt krachtig, precies en heeft, dankzij zijn formaat, veel punch zonder al te veel digitale manipulatie nodig te hebben om kamervullend te klinken. Bovendien wordt audio-inhoud met minder kanalen indrukwekkend opgeschaald dankzij 360 Spatial Sound Mapping. De soundbar is misschien iets duurder dan een vergelijkbare Sonos line-up. Daar staat tegenover dat de HT-A7000 meer DTS audioformaten ondersteunt, twee extra HDMI 2.1-ingangen heeft en zelfs een geïntegreerde Chromecast. . Een verdomd goed totaalpakket.
