Waarom SimCity 2000 ongeëvenaard blijft

Philipp Rüegg

27/10/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Cities Skylines 2 is groter, gedetailleerder en complexer dan SimCity 2000. En toch is de pixelachtige stadsplanningssimulatie uit 1993 nog steeds de beste tot nu toe - althans naar mijn mening.

Oh, dat geluid. Die prachtige midisoundtrack geeft me al na een paar seconden een warm gevoel. Voor mij is SimCity 2000 een van de weinige spellen waarin muziek zo'n integraal onderdeel is. Componist Sue Kasper heeft de perfecte soundtrack gemaakt. Het is niet te opdringerig, maar aanstekelijk genoeg om mijn hoofd heen en weer te bewegen. Dankzij de subtiliteit werkt het niet op mijn zenuwen - zelfs niet na veertien uur spelen. Het tegenovergestelde van de doordringende jingles in de radiostations van Cities Skylines 2.

Een spel dat me verwelkomt met zo'n funky geluid moet wel goed zijn. En SimCity 2000 is dat echt - zelfs vandaag de dag nog. Ter voorbereiding op dit artikel heb ik de 30 jaar oude klassieker opnieuw geïnstalleerd. Je hebt maar 140 megabyte nodig voor de stadssimulatie van Maxis. Cities Skylines 2 slokt 56 gigabyte op. Dat is niet verrassend. Naast de gedetailleerde graphics en de complexe simulatie is de spelwereld immers ook veel groter. Maar grootte is, zoals we allemaal weten, niet alles.

Idyllisch ondanks de drilboor

SimCity 2000 heeft iets speciaals. Het begint met het bevredigende geluid van een drilboor als ik wegen aanleg. Ik houd ook erg van dat bij-achtige gezoem als ik elektriciteitspalen opzet. Iemand moet dat geluid met zijn mond hebben gemaakt. Zoals bij veel spellen uit de vroege jaren 90 wordt er niets uitgelegd. Moeten mijn waterleidingen niet blauw zijn als er water stroomt? Ik heb toch een pomp aangesloten. Oh ik snap het, één is niet genoeg. Wat dacht je van twee? Niets. Drie? Nee. Goed, ik probeer tien. Ah, nu zit er water in mijn leidingen.

Hoe ver ik de waterleidingen moet leggen is ook iets dat me in eerste instantie niet duidelijk is. Hetzelfde geldt voor de elektriciteitsleidingen. Ik strooi gewoon een royaal aantal elektriciteitspalen rond mijn kolencentrale. Het laatste element van de Heilige Drie-eenheid zijn de wegen. Ik gebruik ze niet overmatig, want ze kosten geld - dat ik eerst moet verdienen. Tot slot bouw ik de vrije gebieden op met woon-, commerciële en industriële zones. Het duurt niet lang voordat de eerste gebouwen verrijzen. Een rokende schoorsteen hier, een donutwinkel die klanten lokt met vers gebak daar. Deze worden al snel gevolgd door de eerste zwarte, verlaten huizen die wachten op de sloopgraafmachine. Het blijkt dat ik toch niet genoeg kabels heb gelegd.

Maar ondanks deze planningsfout heeft mijn stadje na een paar minuten al veel persoonlijkheid. SimCity 2000 is veel kleurrijker en komischer dan de meeste moderne stedenbouwsimulaties. Daarom is het ontwerp vandaag de dag nog steeds onmiskenbaar. De steden barsten van het karakter en hebben die unieke SimCity-look. Hoofdontwikkelaar Will Wright, die later nog meer succes had met De Sims, creëerde iets prachtigs met de mogelijkheden die toen beschikbaar waren.

Vergeleken met Cities Skylines 2 lijkt SimCity 2000 qua gameplay bijna archaïsch. Er is maar een fractie van de bouwmogelijkheden die de Kolossale Ordersimulator biedt. Bochtige wegen? Niet in dit spel. In SimCity 2000 zien alle steden eruit als Amerikaanse metropolen. En de meeste heb ik oncreatieve namen gegeven, zoals New York of Philadelphia - de laatste om voor de hand liggende redenen (ik heet Phil).

Het is deze combinatie van een levendige spelwereld en een beheersbare schaal die SimCity 2000 zo aantrekkelijk maakt. Ik hoef me geen zorgen te maken over duizend verschillende behoeften en kan al na korte tijd genieten van een bruisende stad.

Mijn eigen kleine wereld creëren

Een ander belangrijk onderdeel van SimCity 2000 is de editor. Voordat ik een spel begin, bereid ik de kaart voor. Natuurlijk zou de snelste manier om het spel te beginnen een platte kaart zijn, op een paar rivieren en meren na. Maar dat is saai. Mijn kaarten hebben karakter. Bergen, rivieren, baaien en natuurlijk een plateau voor het vliegveld. Waarom? Omdat het vliegveld dan beter tot zijn recht komt. Zo doe ik het ook al sinds ik een kind was. Ik vind deze editor veel intuïtiever dan die in Cities Skylines 2. De eenvoudige rasterstructuur beperkt de mogelijkheden, maar maakt het in ruil daarvoor gemakkelijker om iets moois te maken.

Bovendien biedt SimCity 2000 iets wat Cities Skylines 2 niet biedt: arcologieën. Arcologieën zijn gigantische gebouwencomplexen die alleen in de laatste tijdperken van het spel kunnen worden gebouwd. Heb ik al gezegd dat SimCity 2000 zich afspeelt in een tijdspanne van 250 jaar? Er zijn vier arcologieën die elk plaats bieden aan 65.000 inwoners. Mijn spellen eindigden altijd met het opbouwen van het hele speelveld met deze futuristische megagebouwen.

Uit het oog, maar niet uit het hart

SimCity 2000 is 4,23 miljoen keer verkocht. Naar de maatstaven van die tijd is dit een enorm succes. Alle stadssimulaties die zouden volgen waren gebaseerd op het voorbeeld van Maxis.
Na een langzame start werd de eerste SimCity in 1989 een kassucces. Niet in de laatste plaats dankzij Nintendo. Onder hun toezicht werd de port voor de NES aanzienlijk herzien. Het succes van het eerste deel betekende het begin van een reeks Sim spin-offs zoals SimAnt, SimLife en SimFarm. Het witte Sim-logo was alomtegenwoordig in de jaren 90.

Na tien jaar zelfstandig te zijn geweest, werd Maxis in 1997 overgenomen door EA. Hoewel SimCity 3000 nog grotendeels werd voltooid zonder invloeden van buitenaf, heeft EA duidelijk zijn stempel gedrukt op het vierde deel. Online beperkingen, overvolle servers en kleinere kaarten irriteerden gamers mateloos. Colossal Order profiteerde van het debacle bij de lancering. Uitgever Paradox zag een gat in de markt en gaf hun spel Cites Skylines groen licht. Nou, dat gat lijkt nu gedicht. Mijn behoefte aan stedelijke ontwikkeling blijft daarentegen onbevredigd.

Naast prestatieproblemen is Cities Skylines 2 een geweldig spel. Maar het heeft niet dat emotionele effect op mij dat SimCity 2000 wel heeft. Als ik aan SimCity 2000 denk, heb ik prettige herinneringen aan ontelbare uren plezier met UFO-aanvallen, futuristische megagebouwen en inefficiënte landtransformatoren. Als kind begreep ik veel van de mechanismen van SimCity 2000 niet helemaal, maar ik hield van het spel. En dat doe ik nog steeds.

Philipp Rüegg

Senior Editor

Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.ch

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren