Precies twee jaar, twee maanden en 13 dagen na de laatste aflevering zijn mijn afleveringanalyses van The Mandelorian terug. Laten we beginnen met hoofdstuk 17: De Afvallige.
Laat ik eerst duidelijk zijn: dit is een analyse van de aflevering met spoilers! Ik bespreek namelijk de beste WTF-momenten en Easter eggs van de aflevering. Zorg er daarom voor dat je "The Mandalorian - Chapter 17: The Apostate" bekijkt voordat je verder leest.
Dit is de weg.
De nacht van de duizend tranen
Nu kan het seizoen echt beginnen.
Een reis naar het onbekende
Hyperspace. Een alternatieve dimensie die alleen kan worden bereikt door met de snelheid van het licht of sneller door de ruimte te bewegen. Djarin en Grogu doen dit regelmatig als ze door de melkweg reizen. Maar dan gebeurt er iets buitengewoons.
Er gebeurt iets vreemds.
Als Grogu vanuit zijn koepel in de N-1 starfighter naar buiten kijkt, ziet hij precies dat in het glinsterende blauw-wit van de hyperruimte: de donkere silhouetten van verschillende purrgils. Allemachtig!
Wat we hier zien is waarschijnlijk het begin van de draad die ons zal begeleiden door The Mandalorian en Ahsoka, een serie die ook dit jaar zal verschijnen. Waarheen zal het ons leiden? Naar Ezra Bridger en Grand Admiral Thrawn.
Dat is de droid die ik zoek
Over piraten gesproken...
Yo Ho! Een piratenleven voor mij!
Correctie, 6 maart 2023: Vane is natuurlijk een Nikto, geen Weequay. Bedankt @elsilvan :-).
Djarin ontsnapt ondertussen met gemak aan de piratenkoning dankzij zijn N-1 starfighter. Toch betwijfel ik ten zeerste of we Gorian Shard voor het laatst gezien hebben.
Koningin van mijn kasteel
<pimage
Het is een patstelling. Een die Bo-Katan depressief op de troon van het Huis Kryze laat zitten, zonder een groep waar Djarin zich bij kan aansluiten. Dus voorlopig lijkt hij er alleen voor te staan. Nog een keer. Zoals ze zeggen,
Dit is de weg.
Hoe vond je de eerste aflevering? Heb ik paaseieren gemist? Laat het me weten in de comments. Ik kom volgende week woensdag terug met een analyse van hoofdstuk 18. Ik kan in ieder geval bijna niet wachten.
Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot."
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Het geluid van metaal dat wordt ingeslagen in het donker. Dan vlammen - blauwe vlammen die hun licht werpen op de koude rotswanden van een grot. In de grot zit De Armorer, leider van de Stam, onderdeel van de Kinderen van de Wacht. Met stoïcijnse kalmte hamert ze op een stuk metaal, houdt het voorzichtig in de blauwe vlammen, hamert er nog een keer op en laat het ten slotte afkoelen in ritueel gezuiverd water. Haar creatie? Een nieuwe helm die ontworpen is om het gezicht van een vondeling te verbergen voor de ogen van degenen in het sterrenstelsel ver, ver weg, voor altijd. Dit alles om de Weg van Mand'alor te volgen, de morele code van de orthodoxe Mandalorianen.
Nauwelijks twee seconden binnen en het nieuwste hoofdstuk van The Mandalorian geeft me al een goed gevoel. Niet verwonderlijk, want het nodigt ons uit in een grot op een strand, waar de Children of the Watch nieuwe leden inwijden in een ceremonieel ritueel. Er zijn maar weinig mensen aanwezig. In feite behoren de Kinderen tot de overlevenden van een uitstervende soort. De Grote Zuivering heeft hun thuisplaneet Mandalore, verlaten en onbewoonbaar achtergelaten.
De schuldige? Het Keizerrijk, dat zich gedwongen voelde om in te grijpen toen het geconfronteerd werd met de groeiende dreiging van de dappere, krijgersachtige Mandalorianen. Bijna niemand overleefde de Nacht van de Duizend Tranen. Onder degenen die gespaard bleven waren de Kinderen, een orthodoxe groep religieuze fanatiekelingen die zich al schuilhielden op de Mandalorische maan Concordia. Wat ooit een groep verschoppelingen was in de dagen lang voor Episode IV: A New Hope is alles wat overblijft van de ontembare trots van Mandalore negen jaar na de val van het Keizerrijk.
Op de Nacht van Duizend Tranen werd heel Mandalore vernietigd en besmet door het Keizerrijk - althans, zo gaan de verhalen. Bron: Disney / Lucasfilm
Terug naar de aflevering. De inwijdingsceremonie wordt verstoord door een reusachtig hagedisachtig beest. De Mandalorianen vechten verbeten, maar het mag niet baten. Het wezen is te sterk. Gelukkig duikt precies op dat moment de held van de serie op: Din Djarin, de afvallige, die de aflevering zijn titel geeft. Voor zijn N-1 starfighter is het beestje een gemakkelijke prooi. Triomfantelijk daalt het schip af op de klanken van de inmiddels iconische muziek van Ludwig Göransson. Djin Djarin wordt aan boord vergezeld door Grogu, het Force-gevoelige kind.
De strijdlijnen zijn snel getrokken: als Din Djarin zijn plaats onder de Kinderen terug wil winnen, moet hij die verdienen. In seizoen 2 heeft hij immers zijn helm afgezet in het bijzijn van andere levende wezens, waardoor zijn gezicht zichtbaar werd - een grove schending van de Weg van de Mand'alore. Hij heeft maar één manier om het goed te maken: op Mandalore, de naar verluidt besmette planeet. Als Djarin erin slaagt om te baden in het Levende Water onder de Mijnen van Mandalore, wordt zijn verbanning uit de groep ingetrokken. Djarin heeft een groen kristal met Mandaloriaanse inscripties. Het werd geborgen door een reiziger die het verkocht aan Jawas en zou afkomstig zijn van de oppervlakte van Mandalore. Het kristal werd toen doorverkocht aan Djarin.
Zou dit kunnen betekenen dat Mandalore toch niet vervuild is? Bo-Katan Kryze impliceerde al iets in die richting in Hoofdstuk 11: De Erfgename. Bo-Katan, erfgename van de Mandalore troon, is een van de weinige overlevende Mandalorianen die niet tot de Kinderen van de Wacht behoort. Djarin's reis gaat verder.
Tijdens het High Republic Tijdperk, zo'n 500 jaar geleden, werd de hyperruimte voor het eerst verkend om de Outer Rim Gebieden te catalogiseren. Het punt is dat niemand het begreep. Zelfs later, tijdens het Imperiale Tijdperk, werd hyperspace nog steeds beschouwd als een mysterieuze plek, waar ruimte en tijd volgens onbegrijpelijke regels speelden. Het enige wat we met enige zekerheid weten is dat het de Rakata waren, een lang uitgestorven oude soort die 25.000 jaar geleden leefde, die de hyperruimte oorspronkelijk ontdekten. Blijkbaar werden ze geïnspireerd door wezens die zo zeldzaam waren dat hun bestaan zelfs nu nog als een sprookje wordt beschouwd: purrgils. Deze wezens, gigantisch en walvisachtig, hadden tentakels en een schijnbaar onmogelijk natuurlijk vermogen om door de hyperruimte te reizen.
Een onderschat moment: deze purrgils zullen een belangrijke rol blijven spelen in The Mandalorian en Ahsoka. Bron: Disney / Lucasfilm
Je zult je herinneren dat toen het Galactische Rijk op het hoogtepunt van zijn macht was, vlak voor Episode IV: A New Hope, het tactisch genie Thrawn was die militair de lakens uitdeelde, ondanks dat de Keizer de baas was. In een daad van zelfopoffering slaagt Padawan Ezra erin om zichzelf en Thrawn in de hyperruimte en de Onbekende Regio's te katapulteren met de hulp van de purrgils. Sindsdien zijn Ezra en Thrawn vermist. Jaren later, als het Keizerrijk is gevallen en de melkweg lijkt te zijn gered, vertrekken ex-Jedi Ahsoka en Mandaloriaan Sabine Wren in de richting van de Onbekende Regio's. Hun doel? Hun doel? Ezra Bridger vinden en hem thuisbrengen. Dit werd ingegeven door het feit dat Ahsoka eindelijk de eerste aanwijzingen ontdekte die wezen op de verblijfplaats van Ezra en Thrawn in Chapter 13: The Jedi.
Touchdown op Nevarro. Er is hier veel gebeurd sinds de stad voor het eerst verscheen in seizoen 1 van The Mandalorian. De vervallen, vuile, afbrokkelende gebouwen zijn weg; het onderdrukkende Keizerrijk is verslagen. Nevarro is nu stralend wit, met een bloeiende economie en inwoners die een comfortabel leven leiden. En dat allemaal dankzij Greef Karga, die nu is opgeklommen tot Hoge Magistraat. Ooit was hij een agent van het premiejagersgilde Bounty Hunters' Guild en deelde hij premies uit, onder andere aan Din Djarin. Tegenwoordig zijn de twee mannen goede vrienden.
Maar Djarin is hier niet om over vroeger te praten. De Mandalorian heeft de hulp nodig van de enige droid in het universum die hij vertrouwt: IG-11. In Seizoen 1 werd de premie droid ingehuurd om op Grogu te jagen. Hij werd toen gevangen genomen en geherprogrammeerd door Kuiil, een Ugnaught die ooit een monteur was voor het Keizerrijk. In plaats van Grogu te doden, werd hij zijn beschermer. Uiteindelijk offerde de droid zichzelf zelfs op voor Djarin en Grogu in Hoofdstuk 8: Verlossing. Op Nevarro zelf, in feite. Dat is precies waarom Djarin daar is: om naar Mandalore te reizen met IG-11 - en IG-11 alleen. Djarin wantrouwt alle andere droids; voordat hij als vondeling zijn weg vond naar de Children of the Watch, werden zijn ouders vermoord door Separatistische droids.
Op de achtergrond zie je een standbeeld van IG-11, de onbaatzuchtige redder van Nevarro. Bron: Disney / Lucasfilm
Het probleem is dat IG-11 zichzelf opblies tijdens zijn zelfopoffering. Anzellans, aliens ter grootte van een hamster die bijzonder goede monteurs zijn, zijn de enigen die hem kunnen repareren. We kregen onze eerste glimp van de wezens in Episode IX: The Rise of Skywalker. Hun schattige verschijning in The Mandalorian, die zich tientallen jaren voor de speelfilm afspeelt, is buitengewoon grappig. Om IG-11 te repareren is echter een reserveonderdeel nodig dat niet meer wordt gemaakt. Djarin gaat verder en vult waarschijnlijk zijn quest log in met iets in de trant van "Vind een reserveonderdeel voor IG-11", ergens tussen "Ga een duik nemen op Mandalore", "Wat moet ik doen met de Darksaber?" en "Weg met de piraten".
Ook op Nevarro gaat het natuurlijk niet van een leien dakje. Een groep piraten zorgt daar voor problemen, geleid door een Weequay die zichzelf Vane noemt. Een toepasselijke naam, aangezien de beroemdste piraat in de Star Wars franchise, Hondo Ohnaka, ook een Weequay is. Hij verscheen voor het eerst in Star Wars: The Clone Wars, voordat hij een nog belangrijkere rol kreeg in Star Wars: Rebels. Beide animatieseries zijn gemaakt door The Mandalorian co-schrijver Dave Filoni. Het zou me niets verbazen als Hondo Ohnaka zijn live-action debuut krijgt in dit derde seizoen.
Tot het zover is, achtervolgen de huidige piraten Din Djarin door de asteroïdengordel boven Nevarro. Niet dat ze een kans maken met hun R-41 Starchasers. Met zijn N-1 starfighter schiet Djarin in ware Star Wars-stijl de ene na de andere piraat neer. Dat wil zeggen, totdat hij plotseling wordt geconfronteerd met een enorme, gevangen Hammerhead korvet, geleid door piratenkoning Gorian Shard, die eruitziet als een kruising tussen een Swamp Thing uit de DC-strips en Atroix uit Halo.
Ik denk dat dit de eerste Lasat is die we te zien krijgen in een live-action versie van Star Wars. Bron: Disney / Lucasfilm
Als ik heel goed kijk, denk ik echter dat ik een Lasat zie. Ik weet het niet zeker; dit zou de eerste live-action versie van een Lasat zijn. Tot nu toe hebben we ze alleen gezien in Star Wars: Rebels, het meest bekend door Garazeb "Zeb" Orrelios, wiens ontwerp is gebaseerd op Ralph McQuarrie's eerste, zeer vroege concepttekeningen van Chewbacca. Dus daar heb je het. Wat ooit bedoeld was voor Episode IV: A New Hope is meer dan 40 jaar later terechtgekomen in een live-action Star Wars.
Laatste halte: Kalevala, een planeet in het Mandalore-systeem en de thuisbasis van het heersende huis van Kryze, waar Bo-Katan, erfgename van de troon, van afstamt. Djarin is daar om zich bij de groep van Bo-Katan aan te sluiten en haar te helpen Mandalore weer op te bouwen. Precies zoals Bo-Katan had gepland in seizoen 2 van The Mandalorian. Het enige wat ze nodig had was de legendarische Darksaber. Alleen dan zouden de weinige overgebleven Mandalorians die verspreid waren over het heelal zich bij haar aansluiten.
Waarom? Omdat het hanteren van de Darksaber haar Mand'alor zou maken. Niet alleen is dit een legendarisch figuur van het Mandaloriaanse volk, maar het is ook een ontzagwekkende titel die past bij een leider van militante Mandalorianen. Meer dan duizend jaar geleden had Tarre Vizsla deze titel ook en was hij tegelijkertijd de eerste Mandaloriaan die werd opgenomen in de Jedi-orde. Volgens de legende was hij het die de Darksaber smeedde: een zwart lichtzwaard gevuld met duistere energie, dat zelfs Jedi-lichtzwaarden kan weerstaan. Het lot van de Mand'alor is sindsdien nauw verweven met dat van de Darksaber: wie hem hanteert, draagt het symbool van de Mandaloriaanse macht en leidt daarom het Mandaloriaanse volk.
Alles wat Bo-Katan Kryze nodig heeft om de Mandalorianen te leiden is de Darksaber - en Din Djarin heeft hem. Bron: Disney / Lucasfilm
Maar Bo-Katan heeft de sabel niet. Din Djarin wel. Hij won hem in een duel met de kwaadaardige keizerlijke Moff Gideon, die het wapen in beslag nam tijdens de Grote Zuivering. Natuurlijk zou Djarin het zwaard aan Bo-Katan geven. Als de traditie niet voorschreef dat de Darksaber alleen kon worden doorgegeven na een duel op leven en dood. Dus zolang Bo-Katan haar wapenbroeder Djarin niet in de rug steekt, zullen de andere Mandalorianen haar niet volgen. Tegelijkertijd heeft Djarin geen interesse om de Mandalorianen te leiden, omdat zijn orthodoxe clan van alle groepen de enige lijkt te zijn die niets geeft om de Darksaber.
