Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Square Enix
Opinie

Dit kaartspel in "Final Fantasy VII Rebirth" verdient zijn eigen spel

Domagoj Belancic
2/3/2024
Vertaling: machinaal vertaald

"Final Fantasy VII Rebirth is een fantastisch spel. Het spel-in-een-spel, "Queen's Blood", is zelfs nog beter. Een liefdesbrief aan een van de beste minigames aller tijden.

In "Final Fantasy VII Rebirth" moet ik de wereld redden van de ondergang. Tenminste, in theorie. Maar het enige waar ik aan kan denken is dat verdomde kaartspel-met-een-spel: Queen's Blood. In plaats van de prachtige open wereld te verkennen, quests te voltooien en tegen monsters te vechten, ben ik constant op zoek naar "Queen's Blood"-spelers en handelaren om me nieuwe kaarten te verkopen.

Het ingenieuze spel-in-een-spel heeft me volledig gebiologeerd. Voor mij is het geen nevenactiviteit, maar de hoofdattractie van "Rebirth". Het grijpt me zelfs meer aan dan het legendarische "Gwent" uit "The Witcher III: Wild Hunt" - en dat wil wat zeggen.

Hoe speelt "Queen's Blood"?

Het spelprincipe van "Queen's Blood" is eenvoudig te begrijpen, maar moeilijk onder de knie te krijgen. Het kaartspel wordt gespeeld op een bord met drie bij vijf vakjes. Alles draait om het winnen van ruimte en het verzamelen van punten. Elke kaart in mijn deck heeft een score die bij mijn score wordt opgeteld zodra ik hem op het bord leg.

Maar ik kan de kaarten niet naar believen op het speelveld leggen. Aan het begin van een spel heb ik alleen de eerste linkerkolom tot mijn beschikking. Mijn tegenstander begint op de eerste rechterkolom.

De overgebleven velden moet ik verdienen voordat ik er kaarten kan leggen. Het werkt als volgt: Naast de score heeft elke kaart een effectgebied dat ik gebruik om nieuwe vakjes te veroveren. Sommige kaarten veroveren maar een paar vakjes, andere meer. Het ontwikkelingspatroon is voor elke kaart anders.

Ik kan de speelvelden ook verdubbelen en verdrievoudigen. Hierdoor kan ik bijzonder krachtige kaarten die ik niet kan spelen op velden leggen die ik al heb veroverd. Ik kan ook velden heroveren die mijn tegenstander al heeft veroverd en ze voor mezelf opeisen.

Na elke beurt trek ik een nieuwe kaart. Het spel eindigt uiterlijk als mijn tegenstander en ik geen nieuwe kaarten meer kunnen spelen. De gescoorde punten worden per regel berekend - als ik op een regel meer punten heb verzameld dan mijn tegenstander, worden de punten bij mijn totaalscore opgeteld. Als mijn tegenstander meer punten heeft, gaat zijn score omhoog en ga ik er met lege handen vandoor.

Hier kun je een compleet spel van "Bloed van de koningin" zien:

Waarom is "Queen's Blood" zo verslavend?

Gegeven moet worden dat "Queen's Blood" heel langzaam wordt geïntroduceerd en dat het wat tijd kost om erin te komen. In elke grote stad en nederzetting vind ik Queen's Blood-spelers die het tegen me willen opnemen. Na de eerste paar ontmoetingen was ik bang dat het kaartspel op den duur eentonig zou worden. Deels omdat de tegenstanders in het begin behoorlijk dom zijn en de kaartensets onspectaculair, bijna saai.

De mogelijke combinaties en het aantal deckbuildingstrategieën zijn bijna eindeloos. Ik word ambitieus. Het is niet genoeg om alleen maar te winnen. Ik wil mijn tegenstanders vernietigen met waanzinnige strategieën.

De minigame is perfect geïntegreerd in de spelwereld

De manier waarop het spel deze nieuwe kaarten introduceert is bijzonder geslaagd. Naast duels tegen andere Queen's Blood-spelers moet ik in sommige steden ook verschillende puzzels oplossen. Daarin word ik gedwongen om vertrouwd te raken met nieuwe speelstijlen met beperkte middelen en speciale kaarten. De puzzels zijn min of meer een spel-in-een-spel en zijn soms nog leuker dan de eigenlijke duels.

Ook de manier waarop "Koninginnenbloed" is geïntegreerd in het verhaal van het spel verdient lof. Er is zelfs een Queen's Blood-toernooi waaraan Cloud en zijn teamgenoten kunnen deelnemen. Dit wordt met zo'n ongelooflijk oog voor detail in scène gezet dat ik gedurende het hele toernooi een grote grijns op mijn gezicht heb.

Ik heb een standalone versie van "Queen's Blood" nodig - en wel NU!

Ik nader het einde van mijn odyssee met "Final Fantasy VII Rebirth". Maar ik ben nog niet klaar om afscheid te nemen van "Queen's Blood". Ik wil meer. En ik hoop van harte dat Square Enix besluit een standalone game uit te brengen.

Ik vind het niet erg als het bij een mobiel spel blijft, zolang het maar niet vol zit met vervelende microtransacties. Maar ik heb wel een paar suggesties voor verbetering. Ik zou graag extra, grotere speelveldindelingen zien. En ik wil randomiseren wie een spel begint - in "Rebirth" moet ik altijd beginnen. Maar dit zijn details die snel aangepast kunnen worden.


Vind meer informatie over "Final Fantasy VII Rebirth" in de recensie van het spel door "Final Fantasy"-expert Kevin:

Tips om met het spel aan de slag te gaan vind je hier:

Omslagfoto: Square Enix

9 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.


Opinie

Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Opinie

    Deze zeven spellen zijn gewoon perfect

    van Domagoj Belancic

  • Opinie

    Waarom altijd het wiel opnieuw uitvinden? Ik wil meer recycling in spellen!

    van Domagoj Belancic

  • Opinie

    Starfield brengt die oude Bethesda-magie terug

    van Domagoj Belancic