Zal ik evenwichtiger, kalmer en misschien zelfs gelukkiger zijn als ik één keer per dag mediteer? Of zal ik me niet anders voelen? Zal het me zelfs lukken om er tijd voor vrij te maken? Ik heb het uitgeprobeerd, met blijvend resultaat.
Ik had me van tevoren erg verheugd op deze proefweek. Hoewel ik in deze zelfexperimenten altijd iets heilzaams voor mijn gezondheid wil doen, hoef ik deze keer niets op te geven. Ik wil gewoon één keer per dag tijd maken voor meditatie, om iets voor mijn mentale gezondheid te doen. Ik gun mezelf een beetje rust en ontspanning en hoop over het algemeen een positief effect te voelen.
Ik begin mijn proefweek al op zaterdag, in tegenstelling tot de gebruikelijke maandag. Daar is een eenvoudige reden voor: Ik kon niet wachten. Met grote schoonmaakklussen thuis en een ziek kind was mijn algemene gezondheid voldoende versleten om een vroegere start van mijn ontspanningsweek te rechtvaardigen.
Dag 1: mijn eerste realisatie - het is makkelijker zonder afleiding
Dag 2: nu sereniteit!
Dag 3: mediteren bij de denkbeeldige waterval
Vandaag had ik in ieder geval niet veel motivatie of organisatie nodig. Ik mediteer 's ochtends ongeveer 25 minuten in kleermakerszit, vandaag alleen met vredig geklater van water op de achtergrond. Ik geniet van de rust en stilte terwijl ik mezelf mentaal zie bij een waterval ergens op het platteland.
Dag 4: stel je verwachtingen niet te hoog
Dag 5: zelfs vijf minuten ontspanning helpen in de chaos
Dit opent een hele reeks nieuwe mogelijkheden. Tot nu toe dacht ik er niet eens aan om te mediteren als ik er niet minstens twintig minuten tijd voor kon vrijmaken. In de toekomst zal ik het excuus "tijdgebrek" niet meer hebben om op terug te vallen. Beter vijf minuten downtime dan helemaal geen.
Dag 6: mini-meditatie op een bankje in het park
Dag 7: een succesvolle week afsluiten - en een nieuwe routine beginnen
Conclusie: dagelijkse meditatie is een blijvertje (meestal)!
Het is nu een paar weken later en ik ben blij te kunnen zeggen dat ik mijn voornemen heb kunnen uitvoeren. Regelmatige, korte meditaties (af en toe een langere) zijn weer een vast onderdeel van mijn dagelijks leven. En ook al doe ik het niet elke dag, mediteren heeft voor mij toch elke keer weer vruchten afgeworpen.
Wetenschapsredacteur en bioloog. Ik hou van dieren en ben gefascineerd door planten, hun mogelijkheden en alles wat je ermee kunt doen. Daarom is mijn favoriete plek altijd buiten - ergens in de natuur, het liefst in mijn wilde tuin.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Zo begin ik, hoewel ik er eigenlijk geen tijd voor heb. Maar goed, als ik het niet doe, zal ik nooit innerlijke balans bereiken. Het weer is me in ieder geval goed gezind, dus ik kan mijn meditatieweek buiten beginnen. Ik leg een kussen op het gras in een gezellig hoekje van onze tuin. Mijn zoon stuitert om me heen en krijgt uitgebreid de opdracht om me niet te storen. Wat natuurlijk wishful thinking is. Naïef als ik ben, denk ik nog steeds dat hij het 20 minuten volhoudt.
Ik koos een geleide meditatie met als onderwerp innerlijke ontspanning en sereniteit. Ik zou het wanhopig kunnen gebruiken. Het gaat zeven minuten lang goed, tot de eerste onderbreking van mijn ongeduldige zesjarige: "Nee, ik ben nog niet klaar"; "Ja, je moet nog even wachten"; "Nee, ik wil nu niet stoppen"; "Ja, je mag wel meedoen als je rustig bent..." Oké, het was het proberen waard, maar de komende dagen moet ik wachten op een moment dat ik alleen ben. Anders wordt dit vermoeiender dan het helemaal niet proberen. Ik doe de rest van mijn meditatie verborgen achter een heg en word zowaar iets meer ontspannen.
Ik heb mijn lesje geleerd en wacht tot ik een half uur alleen ben. Mijn gebruikelijke tuinplek is helaas nat, het regent al de hele ochtend. Maar dat hoeft geen belemmering te zijn, ik maak het mezelf gewoon gemakkelijk op de bank. Meestal mediteer ik zittend, maar vandaag ga ik proberen om op mijn rug te liggen. Ik loop echter wel het risico dat ik in slaap val. Maar dat risico wil ik wel nemen, want ik word toch snel weer wakker. Opnieuw zet ik een geleide mindfulness meditatie op van ongeveer 20 minuten. Het is voor mij vandaag aanzienlijk gemakkelijker om los te laten en me volledig op de meditatie te concentreren. Geen wonder, per slot van rekening stoort niemand me nu.
De dag blijkt nog wat spannends voor me in petto te hebben, groot en klein. Een perfecte kans om het resultaat van de meditatie meteen op de proef te stellen. Ik merk wel dat een zekere innerlijke rust me veel relaxter maakt over wat komen gaat. Omvallende glazen sap, ontaardende discussies over de langere tv-tijden van mijn zoon en ontevreden miauwende huisdieren die aan de meubels krabben. Maar over het algemeen ben ik tevreden, nog meer over mijn proefvoortgang tot nu toe.
Ik kijk nu al uit naar mijn volgende meditatieronde in de ochtend. Ik begin er langzaam weer in te komen en heb al een voornemen om het regelmatig te blijven doen na mijn week proberen. Ongeveer een jaar geleden kreeg ik de gewoonte om regelmatig te mediteren, wat ik helaas na een paar maanden heb laten varen. Daarna was het meer een sporadische bezigheid. Toen alles teveel werd en ik merkte dat een onderliggend gevoel van stress de overhand kreeg, trok ik praktisch aan de noodrem van de meditatie. Nu realiseer ik me dat ik het niet zo ver hoef te laten komen, of eigenlijk zou moeten laten komen. Het volhouden van een gewoonte is meestal alleen in het begin moeilijk. Als dat eenmaal gelukt is, wordt het vaak een no-brainer.
Handhoudingen tijdens meditatie worden mudra's genoemd en zijn bedoeld om de concentratie vast te houden en harmonie te creëren tussen spanning en ontspanning. Vroeger vond ik het een beetje gek, maar nu neem ik de handhouding automatisch aan als ik ga zitten om te mediteren. Bron: Anna Sandner
Het is alweer dag vier en ik durf te zeggen dat ik begin te wennen aan dit nieuwe vaste punt in mijn agenda. Ik ga 's ochtends al bijna een half uur en probeer een nieuwe geleide meditatie uit. Thema: gemakkelijker beslissingen nemen. Dat kan geen kwaad, ik worstel er nogal mee. Het helpt om mijn gedachten te ordenen. Geleide meditatie heeft echter niet veel nuttige inzichten te bieden. Maar wie weet, misschien ben ik bij mijn volgende gelegenheid toch besluitvaardiger (spoiler: het effect sloeg niet aan, helaas). Het half uur durende programma heeft me in ieder geval enorm ontspannen, en ik profiteer de rest van de dag van de rust, een serene kalmte die in me stolt.
Vandaag is een typische chaotische dag. De tijd verstrijkt voordat ik hem kan plannen. Daardoor is het al avond voordat ik er zelfs maar aan denk om te mediteren. Het wordt een vluggertje vandaag, DE gelegenheid om te testen of zelfs een sessie van vijf minuten effect heeft. Ik zoek een rustige plek waar ik niet gestoord word en ontdek zelfs een geleide meditatie die mijn kleine window of opportunity niet breekt. Ik kom al snel tot rust en ben blij dat blijkbaar zelfs deze mini-meditatie al effect heeft. Daarna ben ik daadwerkelijk meer ontspannen.
Mijn nieuwe inzicht komt de volgende dag weer goed van pas. Terwijl ik op weg ben om een paar boodschappen te doen, zet ik me onaangekondigd af en ga een paar minuten op een bankje in het park zitten. Sluit je ogen, adem diep in en adem uit. Het is zeker een ongewoon beeld, daar in kleermakerszit op een bankje in het park. Maar het lukt me om mijn omgeving voor die paar minuten volledig te blokkeren. En verder ga ik. Ik maak nog twee keer tijd vrij gedurende de dag en herhaal mijn nieuw ontdekte mini-meditaties. Geweldig, dit werkt beter dan verwacht.
De week vloog voorbij en ik zit alweer op mijn laatste proefdag. Vandaag wordt het weer krap qua tijd, maar omdat het mijn laatste dag is, wil ik er het beste van maken. Ik gebruik mijn lunchpauze en heb drie kwartier gereserveerd voor uitgebreide ontspanning. Het giet buiten, dus ik rol mijn yogamatje uit en ga op de vloer van de woonkamer zitten. Ik ben inmiddels meer geoefend in het kalmeren in korte tijd. Diep ademhalen helpt altijd het beste. Als mijn lunchpauze voorbij is, voel ik me weer helemaal fris en uitgerust. Het was een passend einde van mijn week van vallen en opstaan. En toch ben ik vastbesloten om morgen eerst verder te gaan.
Ja, mijn ervaring van de afgelopen week zal altijd erg subjectief zijn, maar ik denk dat het wel duidelijk is. Dit experiment was absoluut de moeite waard en heeft absoluut zijn vruchten afgeworpen. Ook al was het niet altijd gemakkelijk om de tijd en de rust te vinden, met een beetje discipline kom je een heel eind. En ik zou zeggen dat ik de tijd die ik elke dag aan mediteren besteedde, nog steeds goedmaakte. Ik verspilde minder tijd aan boosheid, stress, piekeren en rusteloosheid. In de loop van de week kreeg ik een zekere basisrust. Een onbetaalbaar gevoel, naar mijn mening. Ik durf zelfs te beweren dat mediteren me ook een beetje gelukkiger heeft gemaakt. Want als ik ontspannen ben en vrede heb met mezelf, is de wereld beslist een betere plek!
