Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Producttest

De OLED Evo G3 getest: LG herovert pole position

Luca Fontana
5/7/2023
Vertaling: machinaal vertaald

LG heeft de OLED TV markt lange tijd gedomineerd. Toen kwam Samsung met QD OLED. Maar deze tijdelijke machtsverschuiving is misschien al voorbij. LG's OLED Evo G3 is gewoon geweldig.

2022 moet behoorlijk vernederend zijn geweest voor LG. Van alle concurrenten moest LG's OLED divisie het afleggen tegen Samsung. Een bedrijf dat decennialang niet de minste interesse toonde in OLED beeldschermen in TV's. De ironie! Het is dus geen wonder dat er dit jaar een enorme comeback moet komen. LG stapt in de ring met twee nieuwe verbeteringen:

  1. Een nieuwe microlenslaag (MLA) in het OLED paneel.
  2. Een verbeterd algoritme voor nog meer piekhelderheid.

Ik had er niet meer naast kunnen zitten.

Full disclosure: de tv, een 65-inch versie van de G3, kreeg ik van LG om te testen.

Ontwerp: nog steeds plat en rechthoekig

De "G" in G3 staat voor "Gallery". Waarom? Omdat hij gemaakt is om aan de muur te hangen, als een foto in een galerie. Dit wordt weerspiegeld in de vorm van de TV. De dikte is overal hetzelfde. We hebben het over 2,4 centimeter. Dit moet de illusie wekken van een muurschildering die (op het moment van schrijven) 3.600 francs kost. Een klein fortuin dat waarschijnlijk slechts een handjevol tv-liefhebbers bereid is te betalen.

Anders is LG trouw gebleven aan zijn Gallery design en heeft het een state-of-the-art, slanke TV gemaakt met smalle randen en zonder overbodige franje. En dan heb ik het nog niet eens over het elegante aluminium frame aan de voorkant. Het ziet er stijlvol uit. Aan de achterkant zit een handig plastic klepje dat alle poorten verbergt en je helpt je kabels netjes te houden. Al met al een solide ontwerp zoals gewoonlijk.

Nu de specificaties. De G3 van LG beschikt over het volgende:

En even over het gewicht. Zonder de voetstandaard weegt de tv 23,9 kilo. Dus als je de tv aan de muur wilt bevestigen, heb je een VESA-beugel van 300×300 mm nodig. De houder wordt al meegeleverd met de G-serie. Als je een voetstandaard wilt, moet je die apart kopen. Met de voetstandaard weegt de tv 28,1 kilo.

Maten: LG's G3 overtreft Samsung's QD OLED panelen van vorig jaar

Hier volgt een diepe duik in de materie. Als je niet van grafieken en diagrammen houdt, sla dit dan allemaal over en blader direct door naar het hoofdstuk "Het plaatje: OLED-waardig referentiemateriaal met de gebruikelijke sterke processor". Vanaf dat punt kun je veel van mijn subjectieve indrukken en behoorlijk wat videomateriaal verwachten.

De beste waarden voor alle soorten inhoud werden bereikt in de HDR Cinema Home modus - behalve voor gaming, in welk geval je altijd de Game Mode moet selecteren. De onderstaande metingen hebben daarom altijd betrekking op de HDR Cinema Home-modus.

Maximale helderheid

Maar LG is niet gek. Het is geniaal. Met een nieuw toegevoegde laag in het paneel - de Micro Lens Array (MLA) - zorgen bolle microlenzen ervoor dat het gegenereerde licht wordt gefocust en versterkt. LG had het zelfs over 5000 lenzen per pixel. Even rekenen: met een UHD-resolutie van 8,3 miljoen OLED-pixels hebben we het over bijna 42 miljard microlenzen op het scherm. Waanzinnig. Maar de MLA is alleen beschikbaar tot en met inchformaat 77.

Rechts, laten we eens kijken naar de helderheid van de G3. In de grafiek vergelijk ik hem direct met de S95B van Samsung en de A95K van Sony, die beide QD OLED panelen uit de fabrieken van Samsung halen. Vorig jaar waren zij de eerste OLED panelen ooit die de 1000-nit grens bereikten bij maximale piekhelderheid. Het G2 paneel van LG kwam daar nog achteraan, zij het op het nippertje.

Maar LG's G3 paneel heeft hogere ambities. LG's G3 wil de nieuwe topper worden. Geen twijfel mogelijk. Spoiler alert: LG kwam, schitterde en overwon.

Er zijn twee assen: de verticale staat voor de helderheid, de horizontale voor de sectie waarin de helderheid wordt gemeten. Op twee procent van het totale schermoppervlak, dus in geselecteerde, zeer kleine beeldgebieden, bereikt LG's G3 een totale waarde van 1.413 nits in Cinema Mode. Naar OLED maatstaven is dat behoorlijk astronomisch. Ongelooflijk!

Ik heb metingen gedaan in de levendige modus van de tv, de helderste, maar slechtst gekalibreerde modus, en het meetapparaat gaf zelfs 1.863 nits aan. Toegegeven, dat is niet helemaal de 2100 nits die op de CES werden beloofd. Maar ik ben nog steeds onder de indruk.

De helderheid is niet zo astronomisch hoog als je de volledige venstergrootte meet. Daar komt het wel boven het QD OLED paneel van vorig jaar uit met 222 nits. Maar slechts met moeite. Daarentegen overtreft de G3 met gemak de 178 nits van het G2 Evo paneel van vorig jaar. Ik merkte dit al toen ik de TV voor het eerst aanzette: "Wow, dat is helder," mompelde ik. LG heeft een enorme sprong gemaakt op het gebied van helderheid.

De witbalans

Om de nauwkeurigheid van de witbalans te meten, heb ik twee tabellen nodig:

  1. Grijswaarde delta E (dE)
  2. RGB-balans

De grijswaarde dE geeft aan hoeveel de grijswaarde die de TV genereert afwijkt van de referentiewaarde. De RGB-balans geeft aan in welke richting de grijstinten die de tv genereert afwijken van de referentiewaarde. Waarom is dit belangrijk? Laten we eens kijken naar het concrete G3 voorbeeld:

Als je de tv direct naast een referentiemonitor zou zetten, zou dat betekenen:

  • Waarde is 5 of hoger: de meeste mensen zullen het verschil met de referentiemonitor zien.
  • Waarde tussen 3 en 5: alleen experts en liefhebbers zullen het verschil kunnen zien.
  • Waarde tussen 1 en 3: alleen experts zullen het verschil zien, liefhebbers niet.
  • Waarde onder 1: zelfs experts zullen geen verschil zien.

Het kleurengamma

Nu over het meten van het kleurengamma; de dekking van de meest voorkomende kleurruimten. Dit zijn:

  • Rec. 709: 16,7 miljoen kleuren, standaardkleurruimte voor SDR-inhoud zoals live tv en Blu-Rays
  • DCI-P3 uv: 1,07 miljard kleuren, standaard kleurruimte voor HDR-inhoud, van HDR10 tot Dolby Vision
  • Rec. 2020 / BT.2020 uv: 69 miljard kleuren, nog nauwelijks gebruikt in de film- en serie-industrie

De grote kleurvlakte, inclusief de donkere gebieden, toont het volledige kleurenbereik dat door het menselijk oog kan worden waargenomen. Het verlichte gebied aan de linkerkant toont de BT.2020 kleurruimte. Rechts zie je hetzelfde, maar dan de kleinere DCI-P3 kleurruimte. De witte vakken tonen de werkelijke grenzen van de respectieve kleurruimten. De zwarte cirkels daarentegen geven de grenzen weer die tijdens de meting zijn vastgesteld.

De meting liet de volgende kleurruimtedekking zien:

  • Rec. 709: 100% (goed = 100%)
  • DCI-P3 uv: 98,67% (goed = >90%)
  • Rec. 2020 / BT.2020 uv: 74,12% (goed = >90%)

De G3 bereikt een uitstekende dekking van 98,67 procent in de belangrijke DCI-P3 kleurruimte. Dit betekent dat hij gemakkelijk beter presteert dan LCD-concurrenten zoals de mini-LED TV's van TCL en de Neo-QLED TV's van Samsung: TCL haalde bijvoorbeeld "slechts" 86,11 procent. Tot nu toe hebben alleen de QD OLED TV's van Samsung en Sony 100% dekking bereikt in de DCI-P3 kleurruimte.

De kleurfout

Nu de kleurfout. Deze beschrijft hoe nauwkeurig kleuren worden weergegeven. Net als bij grijswaarden hierboven wordt de afwijking van de TV ten opzichte van de referentiewaarde dE genoemd. De witte vakjes geven de referentiekleuren aan die de testpatroongenerator naar de TV stuurt. De zwarte cirkels geven de werkelijk gemeten kleuren weer. Nogmaals, dE-waarden onder de 5 zijn goed voor niet-gekalibreerde tv's.

De metingen verbazen me. Niet alleen levert LG's G3 geweldige kleurechtheid in de Cinema Home-modus. Het is bijna referentiewaardig! Met een totaal van 40 metingen krijg ik een gemiddelde dE van een uitstekende 1,97. Het is de eerste keer dat ik een waarde onder de 2 haal. De vorige leiders waren de QD OLED panelen van Sony en Samsung. Zij haalden een gemiddelde dE van respectievelijk 2,64 en 2,46. Goed gedaan, LG!

Reflecties

Het resultaat?

LG's G3 heeft ook een lange weg afgelegd in het omgaan met reflecties. De G2 presteert in dit opzicht zichtbaar slechter. Samen met de aanzienlijk verbeterde algehele helderheid zou ik LG's G3 de eerste OLED TV willen noemen die ik heb getest en die ook goed tot zijn recht komt in lichte kamers.

Interim conclusie na het meten

Het beeld: OLED-waardig referentiemateriaal met de gebruikelijke sterke processor

Een zeer helder beeld. Uitstekende kleurechtheid uit de doos en zonder kalibratie. Tenminste, zo luidt de theorie. Maar hoe gaat het in de praktijk?

Kleurweergave

De vergelijkingen met Samsung en TCL zijn ook interessant. Vooral het ontbreken van Dolby Vision bij Samsung valt op. De Dolby Vision beelden van LG en TCL voelen tegelijkertijd aangenaam warm, krachtig en natuurlijk aan. Na LG en TCL met elkaar vergeleken te hebben, zou ik zeggen dat de Zuid-Koreaanse tv links wint; de Chinese tv rechts is een beetje overboord gegaan met het contrast.

Zwarte crush en schaduwdetails

helderheidsgradaties

Processor: het gebruikelijke sterke niveau

Wat ze eigenlijk zeggen door al deze uitgebreide marketingpraat heen is dat de processor gebouwd is om ruis te verwijderen, kleuren te verbeteren, randen gladder te maken, bewegingen vloeiender te maken en ontbrekende pixelinformatie toe te voegen.

Bewegingsverwerking en judder

In de derde vergelijking komt de OLED Neural Quantum processor van Samsung om de hoek kijken. Ik heb het beeld daar gefilmd in Filmmaker Mode. Standaard is de judder reduction volledig uitgeschakeld. Als ik het verhoog van 0 naar 7, is de judder zichtbaar als je erop let, maar het is nooit opdringerig. Vergeleken met LG ziet het beeld er nu nog vloeiender uit. Ik vind het mooi.

Laten we naar de volgende scène uit "1917" gaan. Ook hier vormt het camerawerk van Mendes een enorme uitdaging voor de meeste processors. Harde randen voor een wazige achtergrond - zoals de helmen van de twee soldaten hieronder - vormen een bijzondere uitdaging. Zowel de processor als de pixels moeten ongelooflijk snel reageren.

De Alpha 9-processor van LG vertoont ook hier geen zwakte. De processor van Sony blijft opnieuw een beetje achter.

Pixelreactietijd

Volgende, het Apple origineel For All Mankind. Ik wil zien hoe lang het duurt voordat een enkele pixel van kleur verandert. Je kunt zien of de pixels niet snel genoeg van kleur veranderen als het beeld er uitgesmeerd uitziet - een effect dat bekend staat als "ghosting". Wanneer de camera over het oppervlak van de maan beweegt, let dan op de tekst die er overheen staat.

Upscaling

Nu een van de moeilijkste tests: upscaling. Ik wil zien hoe goed de processor materiaal van lagere kwaliteit opwaardeert. Bijvoorbeeld Blu-rays of goede oude live televisieprogramma's. Of The Walking Dead. De serie is bewust opgenomen op 16 mm film om de ouderwetse korrel te behouden die het gevoel van een gebroken, post-apocalyptische wereld creëert.

Samsung's Neural Quantum processor in de laatste vergelijking doet het het beste met deze scène; het beeld is scherp, aangenaam warm en rijk, maar toch natuurlijk. En er is nauwelijks beeldruis. Alleen op het gebied van compressie artefacten ligt LG duidelijk voor.

Gamen: invoervertraging en spelmodus

Gebeurde dit ook in andere spellen?

Nee. Niet één keer. Tijdens mijn testperiode van vier weken speelde ik voornamelijk Star Wars Jedi: Survivor en Spider-Man: Miles Morales. ABL greep geen enkele keer in. Dat is geen wonder, gezien alle scènewisselingen en cutscènes. De FIFA-serie lijkt gewoon gevoelig te zijn voor ABL.

Nou dan, wat nog meer? Bij het meten van de kleurnauwkeurigheid in de spelmodus krijg ik een solide gemiddelde Delta E van 4,44 (lees het gedeelte over kleurfouten verderop als je meer details wilt). Dit is zeker geen referentiebeeldniveau. Maar het is een van de beste waarden die ik ooit heb gemeten in de Game Mode. Alleen de TCL C92 was beter met een dE van 4,19.

Op naar de input lag. Met behulp van het meetapparaat van Leo Bodnar, heb ik een gemiddelde input lag gemeten van 10,1 milliseconden voor een UHD-beeld met 60 frames per seconde. Dat is erg goed. Daarnaast ondersteunt de tv alle functies die relevant zijn voor gamers:

  • 4x HDMI 2.1 poorten (4K120Hz)
  • Auto Low-Latency Mode (ALLM)
  • Quality Motion Smoothing (QMS)
  • Variabele framerate (Nvidia G-Sync, AMD Freesync Premium en HDMI Forum VRR)

LG is - net als Samsung, Sony, Philips, TLC en Panasonic - een samenwerking aangegaan met veel grote gamestudio's als onderdeel van de HGiG, oftewel HDR Gaming Interest Group. Volgens de fabrikant moet dit ervoor zorgen dat HDR wordt weergegeven zoals de gameontwikkelaars het bedoeld hebben - zoals bij het spelen van Spider-Man: Miles Morales op de PlayStation 5.

Leuk! Net als vorig jaar biedt LG een speciaal submenu waar je de instellingen voor gaming kunt aanpassen en de huidige framerate kunt bekijken. Heel belangrijk is het feit dat de LG G3 de VRR-120Hz modus van de PS5 zonder problemen ondersteunt.

Smart OS: webOS

En dan is er nog het nieuwe besturingssysteem van LG webOS.

Dan is er nog de app-balk, de belangrijkste balk. En het is nu ook de kleinste. Vervolgens kan ik naar beneden scrollen, wat vloeiend en responsief aanvoelt dankzij de goede processor. Maar het is ongeveer net zo sexy als de mengelmoes van tegels die me verbonden apparaten en de smart home hub laten zien, samen met god weet wat nog meer.

Een leuk extraatje: als ik de functie Always On in het menu activeer, gaat de TV niet uit als ik op de stand-by knop druk, maar schakelt hij over naar een kunstmodus. Ik kan ervoor kiezen om een klok, een schilderij of een bewegend beeld weer te geven. Dit is bedoeld om het rechthoekige zwarte gat op te vrolijken dat een TV anders is als hij uit staat, bij laag vermogen en lage helderheid.

Het dieptepunt: terug aan de top - maar voor hoe lang?

Het einde van de heerschappij van LG's oudere maar daardoor volwassen (W)OLED technologie is misschien niet zo nabij als ik een jaar geleden dacht. LG heeft de concurrentie niet alleen ingehaald, maar ook ingehaald. Tenminste, de modellen van de concurrentie van vorig jaar. Dat noem ik nog eens een comeback op maat!

Het valt echter nog te bezien of de G3 zijn toppositie tot het einde van het jaar zal vasthouden. De volgende review is die van de Samsung S95C, de opvolger van de allereerste QD OLED die vorig jaar werd gelanceerd. Je kunt de review uiterlijk eind juli of begin augustus verwachten. Eens kijken of het concurrerende bedrijf uit Zuid-Korea op zijn lauweren heeft gerust...

Afbeelding voorkop: Luca Fontana

118 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.


Producttest

Onze experts testen producten en hun toepassingen. Onafhankelijk en neutraal.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Producttest

    LG's G5 getest: wanneer OLED plotseling oogverblindend is

    van Luca Fontana

  • Producttest

    OLED voor de veeleisende consument? Wat de Z85A van Panasonic echt kan

    van Luca Fontana

  • Producttest

    LG's OLED Evo G4 getest: de sterkste meta-game tot nu toe

    van Luca Fontana