Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Opinie

Hoe "Indiana Jones and the Great Circle" het vrouwbeeld van de franchise verbetert

Cassie Mammone
17/4/2025
Vertaling: machinaal vertaald

Na de vijf "Indiana Jones" films had ik competente en interessante vrouwen in de franchise afgeschreven. Daarom verraste "Indiana Jones and the Great Circle" me op een positieve manier. De nieuwe metgezel Gina Lombardi is echt cool.

Vorige winter keek ik voor het eerst een hele «Indiana Jones» film. Jarenlang kon ik me alleen dat ene deel van «The Temple of Doom» herinneren waar slangenkeutels en apenhersenen worden gegeten. Dit is veranderd met de game «Indiana Jones and the Great Circle», die sinds 17 april ook beschikbaar is op PS5.

In dit opzicht waren mijn verwachtingen van het nieuwe spel van «Wolfenstein» ontwikkelaars Machine games navenant laag. De verschijning van de gevatte journaliste Gina Lombardi bracht me echter helemaal in vervoering. Om mijn vreugde over de geslaagde metgezel te verklaren, moet ik het eerst hebben over de problematische aard van vrouwen in «Indiana Jones».

Het problematische beeld van vrouwen in de «Indiana Jones» films

De vrouwen in de «Indiana Jones» films hebben weinig tot geen autonomie. Hun karakter wordt vaak bepaald door hun relatie met Indiana Jones. Soms hoeft er niet eens een relatie te zijn - de vrouwelijke studenten van de succesvolle archeologieprofessor zijn alleen die naar hem lonken om zijn aantrekkelijkheid te benadrukken. Ze hebben geen andere functie.

De vrouwen worden nauwelijks getoond als individuen met hun eigen capaciteiten en behoeften. Zelfs competente schurken zoals de Sovjet KGB-agente Irina Spalko uit «The Kingdom of the Crystal Skull» zijn geen uitgewerkte karakters. Irina handelt niet in haar eigen belang, maar in dat van haar organisatie. Ik kom er in de film niet achter wie de vrouw met het rapier echt is.

Als Marion hem jaren na hun liefdesaffaire confronteert in «Raiders of the Lost Ark» over het, antwoordt hij simpelweg: «Ik deed wat ik deed. Je hoeft er niet blij mee te zijn», dus «Ik deed wat ik deed. Je hoeft er niet blij mee te zijn.» Wat is dat voor excuus?

Indiana Jones slaapt niet alleen met de dochters van zijn collega's, maar gebruikt vrouwen ook als menselijk schild. In de eerste scène van «The Temple of Death» houdt hij de zangeres Willie, die later zijn metgezel en liefdesinteresse wordt, beschermend voor zich en bedreigt haar met een vork in de rug.

In plaats van de confrontatie aan te gaan met zijn collega's, gaat hij met haar naar bed.

Tijdens het inhalen van de films «Indiana Jones» vond ik de scènes met de metgezellen moeilijk om naar te kijken en ik had ze best weg kunnen laten. Hoewel ze een paar sterke momenten hebben, zijn ze slechts een accessoire van het door mannen gedomineerde avontuur en geen uitgewerkte individuen. Dit stoort me vooral omdat Indy's mannelijke metgezellen zoals Henry Jones Senior en Mutt Williams daarentegen veel complexere personages zijn.

Geen specifiek «Indiana Jones» probleem

Ik voelde me net zo toen ik naar de Indy-films keek. Mijn hersenen schakelden uit bij de «romantische» delen, maar de rest werd met plezier verteerd.

Ook al komen de vrouwen in «Indiana Jones» misschien tekort, de oude films zijn progressieve rolmodellen op andere gebieden van het filmlandschap van de jaren tachtig. Zo schetst «The Last Crusade» een beeld van mannelijkheid die bevrijd is van giftige idealen.

De interpersoonlijke relatie tussen Indy en zijn vader staat centraal in de film en laat zien hoe belangrijk familiebanden zijn. Daarnaast is Indiana Jones openlijk gekwetst door het bedrog van historica Elsa Schneider wanneer zij een Nazi blijkt te zijn en hem gebruikt om de Heilige Graal te bemachtigen. Toxische mannelijkheid is tegen het tonen van gevoelens en maakt deel uit van veel films met emotieloze hoofdpersonen.

Daarom wil ik niemands favoriete film ontkennen of verpesten. Ik vestig de aandacht op het probleem om uit te leggen hoe het kan worden opgelost in een werk uit dezelfde franchise om te zorgen voor een beter resultaat.

Dit is waarom Gina van «The Great Circle» het beter doet dan haar voorgangers

Gina Lombardi uit de nieuwe game «Indiana Jones and the Great Circle» gedraagt zich anders dan haar voorgangers. Ik leer haar in het Vaticaan kennen als een flirterige en sluwe journaliste. Terwijl Indy achter zijn vijanden komt, betrapt hij Gina erop dat ze hetzelfde doet in een non vermomming. Er ontstaat al snel een verstandshuwelijk, gekenmerkt door effectieve samenwerking maar ook verraad. Er gaat wat tijd voorbij voordat ik Gina echt leer kennen.

Dit is eindelijk een realistische meet-cute voor mij in het publiek. Laten we eerlijk zijn: Indiana Jones is een aantrekkelijke, intelligente en vaardige man. Maar dat betekent niet dat alle vrouwen meteen aan zijn voeten vallen. Gina's aanvankelijke twijfels zijn een welkome afwisseling en maken de latere ontwikkeling van haar personage en haar relatie met Indiana Jones realistischer en meer de moeite waard.

Gina komt niet zomaar in actie om Indiana Jones te helpen. Ze streeft haar eigen doelen na. Gina's hoogste prioriteit is om haar zus uit de klauwen van de nazi's te bevrijden. Het is meer bij toeval dat ze 's werelds meest bekwame archeoloog en nazi-klopper ontmoet.

Dit maakt de romantische scènes meer de moeite waard. Ik vond dat ik voor hen tweeën duimde en uitkeek naar elke interactie met Gina.

Lieve meer vrouwen zoals Gina voor «Indiana Jones»!

Actieheldinnen kunnen ook een voorbeeld nemen aan hun toekomstige metgezellen - ongeacht of er een romantische relatie ontstaat of niet. Bioscoopschermen zouden ook meer gezonde romances kunnen gebruiken. Maar dat is iets voor een andere keer.

36 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.


Opinie

Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Opinie

    "Het verhaal van Ed Gein": Wie is hier het monster?

    van Luca Fontana

  • Opinie

    5 jaar "Baldur's Gate 3": Waarom de game een onherhaalbaar meesterwerk blijft

    van Rainer Etzweiler

  • Opinie

    Kryptoniet voor verveling: de 9 beste superheldengames

    van Rainer Etzweiler