Review

Napoleon - een teleurstellend epos

22/11/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Met een van de beste acteurs van onze tijd die misschien wel de grootste generaal van onze tijd speelt, kan het resultaat alleen maar geweldige cinema zijn. Zeker met Ridley Scott in de regisseursstoel. En toch slaagt de film Napoleon er niet in om precies aan deze verwachtingen te voldoen.

Vooreerst: mijn recensie bevat **geen spoilers.**Alle informatie die hier wordt vermeld, komt voor in trailers die al zijn uitgebracht.

Het lijdt geen twijfel dat Napoleon de meningen zal verdelen. Mijn eigen mening is al verdeeld, alsof mijn hart twee verschillende slagen slaat. Scott's vakmanschap van zijn weelderige kenmerkende stijl in historische films blijft boven alle twijfel verheven. Dat is geen verrassing. Hij is tenslotte degene achter de kunstwerken die de films Gladiator, Kingdom of Heaven en The Last Duel (overigens een van zijn meest onderschatte werken) zijn.

Maar buiten de vele gevechtsscènes heeft Napoleon nauwelijks kwaliteiten. En dat is zeker een verrassing. Vooral door de cast; met Oscarwinnaar Joaquin Phoenix die Napoleon Bonaparte speelt, keizer, rebel, tiran en veroveraar. Een beproefd recept, maar toch een miscast. Maar dit is niet het enige probleem.

Wat ging er mis?

Waar Napoleon over gaat

Het is 1789 en het Franse volk komt in opstand. Terwijl de monarchie in overvloed leeft, lijdt de bevolking honger en armoede. De laatste koningin van Frankrijk, Marie-Antoinette, wordt onthoofd, wat leidt tot de definitieve val van de Franse monarchie. In het midden van dit alles bevindt zich een jonge en ambitieuze artilleriecommandant: Napoleon Bonaparte.

Napoleon laat al snel zijn uitstekende strategische en tactische vaardigheden zien aan de pas opgerichte Franse Republiek, bijvoorbeeld in 1793, tijdens de bevrijding van de kustplaats Toulon. Napoleon klimt op tot generaal - en belandt rechtstreeks in de armen van Joséphine de Beauharnais (Vanessa Kirby), een gevestigd figuur met connecties in invloedrijke kringen in de Parijse samenleving.

De rest is geschiedenis.

Een film gemaakt voor het witte doek

Ik zal eerlijk zijn - deze filmrecensie zou wel eens snel achterhaald kunnen zijn. Maar dat zou niet mijn schuld zijn. De filmstudio Apple zou de boosdoener zijn. Apple brengt de film alleen in de bioscoop in een verkorte versie van tweeënhalf uur, zodat hij voldoet aan de criteria voor een Oscarnominatie. Daarna zal Napoleon te streamen zijn op Apple TV+ in de originele, vier uur durende versie, zoals bevestigd door regisseur Ridley Scott begin oktober.

Dat brengt me in een lastig parket. Is de film goed? In zijn huidige versie zeker niet. Net als bij Kingdom of Heaven lijkt de bioscoopversie halfbakken en vol hiaten. Ondertussen was de director's cut, die maanden later werd uitgebracht als een dure dvd-box, allesbehalve goed. Ook hier lijkt het alsof er zoveel vlees van het bot is gesneden.

Neem Napoleons militaire genialiteit. Het grootste deel van de tijd kijkt hij tijdens gevechten gewoon niet onder de indruk toe, met een vreemde glazige blik en zonder echt iets te doen, behalve dan dat hij eerst zijn hand uitsteekt om het begin van het kanonbombardement aan te geven en dan gewoon zijn oren bedekt. C'est tout. Was er echt niets meer in het scenario? Of ontbreekt er gewoon iets dat we zullen zien in de vier uur durende cut van de film?

Geen idee. Zoals het er nu uitziet, horen we alleen over Napoleons tactische vaardigheden als anderen het over hem hebben. Ik had liever meer van die vaardigheden gezien. Ik denk aan scènes zoals die waarin hij met zijn generaals in zijn commandotent over een kaart gebogen zit en tactieken bedenkt. Napoleon bekritiseert later de jongen - dat wil zeggen, de Russische tsaar - omdat hij de tactiek alleen maar kopieert, maar niet begrijpt. Welke tactiek? Wat doet de tsaar verkeerd? Op welke manier profiteert de Franse commandant van andermans fouten? Het is plotgat na plotgat. En de veldslagen? Daar zit nauwelijks structuur in. Het is pure chaos. Dat is op zich niet slecht. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het geloofwaardig is, omdat het niet opgesmukt is. Maar ik mis het deel met het denken, dat in contrast zou staan met de dood en waanzin en de intellectuele superioriteit van Napoleon zou benadrukken.

De Slag bij Austerlitz is een van de grote hoogtepunten van Napoleon.
Bron: Apple / Sony Pictures

Begrijp me niet verkeerd - ondanks alles schreeuwt Scott's productie bijna om het witte doek. Ten eerste vanwege het zeldzame gebruik van computereffecten. Scott geeft de voorkeur aan adembenemende handgemaakte actieshots met honderden figuranten, die je tegenwoordig zelden meer ziet in films. De twee meest iconische veldslagen van Napoleon springen eruit: die bij het ijzige Austerlitz en het regenachtige Waterloo. Ze behoren tot de visueel mooiste en gruwelijkste die cinema te bieden heeft sinds Steven Spielbergs landing in Normandië in Saving Private Ryan. Of Maximus' strijd tegen de barbaarse stammen in Gladiator, om bij regisseur Scott te blijven.

Joaquin Phoenix - een slechte castingbeslissing?

Maar behalve epische gevechtsscènes heeft Napoleon weinig te bieden. Zelfs in de veronderstelling dat de director's cut deze gaten zal opvullen, zoals het geval was met Kingdom of Heaven. Ik vind het vervelend; ik kan niet anders dan analyseren wat Apple in de bioscoop heeft uitgebracht. Namelijk een Joaquin Phoenix die de regie van Ridley Scott niet lijkt te hebben aangenomen. Sterker nog, ik zeg dat hij verkeerd gecast is. Niet omdat ik hem een slechte acteur vind. Integendeel, hij is een van de beste van deze tijd.

Maar een ander groot probleem met de film is de bijna onbestaande chemie tussen Joaquin Phoenix' Napoleon en Vanessa Kirby's keizerin Joséphine. De hele film staat of valt hiermee. Scott heeft de film gestructureerd als een samenspel tussen Napoleons gevechten en zijn huwelijk met Joséphine - destructief en giftig, maar gekenmerkt door emotionele afhankelijkheid.

De vonk tussen Napoleon (Joaquin Phoenix) en Joséphine (Vanessa Kirby) is er gewoon niet.
Bron: Apple / Sony Pictures

Waarom is dit zo? Nou, het wordt nooit getoond. We zien nooit mooie, zij het zeldzame momenten die zouden verklaren waarom de twee absoluut niet zonder elkaar kunnen. Op een gegeven moment vraagt een dienstmeisje aan Joséphine of ze Napoleon aantrekkelijk vindt - iets wat ik me ook al afvroeg. Maar van elkaar houden doen ze. Met een vurige passie, zoals ze in brieven verkondigen, maar in het echte leven doen ze niets anders dan elkaar beledigen en bevechten. Tenzij ze natuurlijk volslagen belachelijke seks hebben, waarbij Napoleon van achteren in de rechtopstaande Joséphine ramt, krachtig als een konijn, zonder de minste druppel erotiek.

Vertel me, hoe moet ik geloven dat ze elkaars lucht zijn? Als er tenminste chemie was tussen de twee acteurs, zou ik het misschien door de vingers zien. Maar in geen enkele scène lijken Phoenix en Kirby een echte relatie te hebben die verder gaat dan "hallo" en "tot ziens". En dit werkt door in hun prestaties. Met name in de scène waarin Napoleon onder de rijkelijk gedekte tafel kruipt om langs Joséphine's rok te reizen, grommend als een varken. Joséphine grijnst en laat hem zijn gang gaan. Ik neem aan dat dit brutaal en lief moet overkomen. Maar vijf seconden eerder verweet Napoleon Joséphine nog dat ze geen erfgenaam voor hem had. Hoofdschudden.

Het script begaat herhaaldelijk zulke faux pas in tonaliteit. Of Phoenix doet dat. Ik heb geen idee wie dit doet. In sommige scènes gedraagt Phoenix zich als een Oscarwaardige Joker. In andere speelt hij Napoleon als een karikatuur uit Saturday Night Live. Hoe briljant Phoenix er ook uitziet in de trailer, ik vind hem gewoon geen geslaagd castlid in de film.

Mijn oordeel: onbevredigend - althans voor nu

Napoleon is niet de volgende grote historische film van de 85-jarige Ridley Scott. Misschien komt dit door de ingekorte bioscoopversie. Bijna zeker wel, als je kijkt naar Kingdom of Heaven. De kruistochtfilm die zich afspeelt in Jeruzalem, het schijnbaar eeuwige centrum van het conflict, is een van de grootste meesterwerken die het witte doek nog nooit heeft gezien - en is nu relevanter dan ooit. Een soortgelijk lot zou Napoleon kunnen treffen.

Ik hoop het zelfs.

De tweeënhalf uur durende bioscoopversie van Napoleon zou zeker hebben geprofiteerd van een extra uur.
Bron: Apple / Sony Pictures

Hoe hard dit ook klinkt, de bioscoopversie is voor mij debioscoopexplosie van het jaar. Het historische materiaal, de cast en de regisseur zijn te goed om geen hoge verwachtingen te wekken - verwachtingen die de film uiteindelijk niet waarmaakt.

Mind you, de film is visueel prachtig. Daar bestaat geen twijfel over. Maar buiten de prachtig geënsceneerde veldslagen is Napoleon niet meer dan een film die ons vertelt dat de Franse bevelhebber een man was met een onbedwingbaar verlangen om zijn land naar succes te leiden. Maar het vertelt ons nooit waarom. In plaats daarvan concentreert het zijn emotionele kern op een absoluut ongeloofwaardig in beeld gebracht huwelijk en lijkt het in een constante strijd met zichzelf te zijn over de vraag of het een biografie of karikatuur van de commandant Napoleon is.

Als deze puinhoop nog gered kan worden, dan is het door een director's cut van Ridley Scott.

Napoleon draait op 23 november 2023 in de bioscoop. Speelduur: 158 minuten. Leeftijdsclassificatie: 12.

Headerafbeelding: Apple / Sony Pictures

60 mensen vinden dit artikel leuk

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.

Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Review
"Tron: Ares" is mooi en luid - het is alleen niet dapper
van Luca Fontana
Review
"Ne Zha 2": een Chinese kolos rolt binnen
van Luca Fontana
Review
"Wapens: De perfecte horrorfilm? Bijna.
van Luca Fontana