Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Achtergrond

"Tales of Xillia Remastered": mijn onvergetelijke kennismaking met de "Tales"-serie

Kevin Hofer
5/11/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Kevin Hofer

De JRPG-serie "Tales" bestaat al 30 jaar. Desondanks heb ik als groot fan van het genre nog geen enkel deel gespeeld. Met "Tales of Xillia Remastered" heb ik eindelijk mijn ingang gevonden - en ben ik een neofan.

De keuze tussen twee perspectieven

«Tales of Xillia Remastered» speelt zich af in Rieze Maxia, een wereld waar mensen en geesten ooit in harmonie samenleefden. Maar het koninkrijk Rashugal gebruikt een krachtig apparaat dat de mana van de wereld uitput en het evenwicht verstoort. De godheid Milla Maxwell ziet het gevaar en wil het apparaat vernietigen. Tijdens dit proces ontmoet ze medisch student Jude Mathis, die in de gebeurtenissen wordt getrokken. Samen vechten ze om de wereld te redden.

Het spel begint met een indrukwekkende anime-sequentie - een van de vele die anime-fans zoals ik zullen waarderen. Daarna sta ik voor een keuze: beleef ik het verhaal vanuit het slimme, analytische oogpunt van Jude of vanuit het mysterieuze perspectief van Milla? Deze keuze tussen twee hoofdpersonen met verschillende gezichtspunten verhoogt de herspeelwaarde.

Een godin met zwakheden

Ik kies voor Milla. Haar aanvankelijke arrogantie en overmoed fascineren me. De relatie tussen haar en Jude ontwikkelt zich tot een van de sterkste elementen van het verhaal. Terwijl Milla de wereld wil redden met vastberadenheid en wilskracht, groeit Jude boven zichzelf uit door hun gedeelde ervaringen.

Milla's complexiteit verrast en raakt me. Achter haar koele façade schuilt een diepe kwetsbaarheid die zich geleidelijk openbaart. In het begin verliest ze haar vier geesten, die haar krachtbron waren, en is ze plotseling afhankelijk van Jude en de andere metgezellen. Haar verlangen naar haar verloren krachten wordt weerspiegeld in rustige momenten die haar melancholische kant onthullen.

Deze karakterdiepte vermenselijkt Milla en maakt haar reis boeiend. De vele gesprekken tussen de personages dragen hier nog aan bij: Met een druk op de knop kan ik op bepaalde punten dialogen starten, die verder worden verlevendigd door expressieve karakterportretten.

Cool gevechtssysteem

Het dynamische real-time gevechtssysteem van «Tales of Xillia» is anders dan wat ik van andere JRPG's ken. Vijanden zijn zichtbaar in de wereld en bij contact schakelt het spel over naar een driedimensionale arena. Daar bestuur ik mijn personage vrij, terwijl de AI de teamleden overneemt. Naast standaardaanvallen en defensieve manoeuvres zoals blokkeren en ontwijken, gebruik ik «Artes» - krachtige speciale vaardigheden.

Het systeem vereist gewenning, maar de tutorials leggen het goed uit. Als ik het eenmaal onder de knie heb, voelen de gevechten vloeiend en lonend. Ik rijg aanvallen aaneen en versla zelfs eindbazen met gemak. Hoewel er na verloop van tijd een zekere routine in sluipt, maken de strategische diepgang en de funfactor het gevechtssysteem tot een hoogtepunt.

Ik gebruik het Lilium Orb-systeem - de vaardigheidsboom - om nieuwe vaardigheden vrij te spelen. Het overzichtelijke menu maakt het makkelijk om vaardigheden aan te passen tussen gevechten door. De stapsgewijze introductie van de mechanica en de duidelijke tutorials helpen hier ook bij.

Moderne verbeteringen

Optisch is er weinig veranderd. Hoewel de achtergronden er beter uitzien dan op de PS3, blijven de modderige texturen en verouderde personagemodellen zichtbaar. Deze laatste hebben echter een nostalgische charme. De anime cutscènes vallen positief op. De laadtijden, die in het origineel irritant lang waren, zijn nu aanzienlijk korter - een duidelijk pluspunt.

Een avontuur met weerklank

«Tales of Xillia» vertelt een verhaal over vriendschap, verantwoordelijkheid en de balans tussen mens en natuur. De mix van luchtigheid en serieuzere thema's slaagt. Het gevechtssysteem blijft zelfs na meer dan tien jaar fris, hoewel het op den duur wel wat repetitief wordt. Dit geldt ook voor het leveldesign, dat er gedateerd uitziet, zelfs met iets verbeterde visuals. Desondanks geniet ik van het spel door een nostalgische bril.

Voor mij als nieuwkomer in de serie «Tales» is het een geweldige introductie. De flexibiliteit om het avontuur aan te passen maakt «Tales of Xillia Remastered» een echte aanrader - zowel voor nieuwe spelers als voor fans van het origineel die een geliefd avontuur willen herbeleven.

Als mijn eerste «Tales» spel heeft Xillia een blijvende indruk achtergelaten. Zodra ik het uitgespeeld heb, wil ik zeker ook «Tales of Symphonia» spelen.

«Tales of Xillia» is sinds 31 oktober verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series, Switch en pc. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Bandai Namco voor testdoeleinden op pc.

4 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    "Rimworld" was gisteren? Dit is hoe het "Ascent of Ashes" vergaat

    van Kim Muntinga

  • Achtergrond

    "Little Nightmares 3" ziet er griezelig mooi uit

    van Kevin Hofer

  • Achtergrond

    "Fellowship": De MMO die alleen uit kerkers bestaat

    van Luca Fontana